De Koets-O-Theek; mid jaren '80 het decor van ons nightlife in Leiden. Het was een ideale combi van een naar bier stinkende kroeg en 'glitterbollen' disco. De Koets was synoniem voor new wave, spiegelzaal, rondje maken, dorstige jongens, hongerige meisjes, Kriekbier en ontluikende liefdes. Dit was ons thuis voor minimaal 3 avonden per week.
Begin jaren negentig moest onze 'crib' door burengezeik wijken voor een prestigieuze bejaardenflat. Het nieuw Stedelijk Museum in Amsterdam is er niks bij. Dreigbrieven aan het adres van de wethouder om de sloop van de Koets tegen te houden, hadden niets uitgehaald. Er restte ons niets anders dan op onze vaste vrijdagavond DJ Geert, na sluitingstijd, te gijzelen. Op de klanken van Panic van The Smiths werden wij via een megafoon door de politie vriendelijk doch dringend gesommeerd DJ Geert vrij te laten. 'Over our dead body' rapte wij gezamenlijk door Geert zijn microfoon. De politie was vreemd genoeg niet onder de indruk van onze onverzettelijkheid en dreigende taal.
'Wij willen een nieuw thuis' was onze volgende briljante zet. Om bloedvergieten te voorkomen werd onze eis ingewilligd. Café Zoop zag het levenslicht en groeide, mede door onze babemagnet uitstraling, uit tot ons nieuwe thuis en de kroeg met de grootste bieromzet van Nederland per vierkante meter.
20 jaar later, werd via Facebook een Koets reünie privé feestje aangekondigd. Echter, DJ Geert (na gijzeling weer vrienden), had per ongeluk het prive vinkje niet aangeklikt. Een grote mensenmassa nam bezit van het Scheltema complex. Het dreigde uit de hand te lopen, maar het publiek werd al snel gegrepen door de opzwepende beats van Salt-N-Peper; Push it good, push it real good...Get up on This! Ik waande me voor even de ongekroonde koning van de Koets, de Gouden koets.
Ab+