Oranje boven

1-5-3-2 of 1-4-3-3? Wout Weghorst in de basis zonder buitenspelers?! Bondscoach Frank de Boer had wat uit te leggen aan de andere 17 miljoen bondscoaches. 

Dat bleek wel in de eerste wedstrijd tegen Oekraïne tijdens het EK 2020 in 2021 (?!) waar Oranje door het oog van de naald kroop. De 3-2 overwinning kwam uiterst moeizaam tot stand en het 'ingenieuze' systeem van Louis van Gaal (WK 2014) kwam er ook niet echt uit. Dumfries vergoedde alles met zijn drive en verlossende goal. 

Tegen Oostenrijk in de Amsterdamse arena hield de Boer - tegen beter weten in - vast aan het 1-5-3-2 systeem. Echter door een kadootje van nieuwbakken Real Madrid speler Alaba kwam Oranje goedkoop op voorsprong. Dumfries - wie anders? - maakte uit een counter de 2-0. In de derde poulewedstrijd walsten we over Noord-Macedonië - noord erbij anders worden de Grieken boos - heen zonder indruk te maken. Het toernooi begint pas echt in de achtste finale, waar - thank god - Tsjechië de tegenstander is. Weg naar de finale ligt open..  

In de eerste ronde maakte voornamelijk Italië met een aanvallende speelstijl indruk. Wingback Spinazzola is met zijn power aan de linkerkant de meest opvallende Italiaan. Eindelijk eens een ploeg die meer verticaal dan horizontaal - tikkie breed - speelt. Ook genoot ik van de Usain Bolt-achtige sprintsnelheid van de Franse spits Mbappe. Ook de Bruyne toonde zijn klasse door bij zijn invalbeurt België tegen Denemarken bij de hand te nemen. Engeland met mijn favoriet en begenadigd technicus Grealish van Aston Villa - met afgezakte kousen - kon net als Frankrijk de favorietenrol (nog) niet waarmaken. 

Mijn grootste ergernis van de eerste ronde was het verbieden van zogenaamde politieke statements door de 'progressieve' UEFA. Mocht de UEFA het nog altijd niet weten, sport is politiek. Gelukkig liet München - en andere steden - zich niet weerhouden om de anti-homowet in Hongarije in beeld en geluid te veroordelen. Nog één ergernis dan; spelers die hun duim opsteken wanneer ze een kutbal aangespeeld krijgen. Een kutbal is toch een kutbal..waarom dan dat fucking duimpje? 

Ab+

Tour prelude

Terwijl Nederland meer en meer Oranje kleurt door het EK voetbal zit ik met mijn hoofd al bij de Tour de France. La Grand Boucle gaat zaterdag 26 juni van start in Bretagne. 

Kun je wedstrijdhardheid ook opdoen in een trainingskamp? Terwijl Roglic trainingskilometers maakt in onder andere  de Sierra Nevada en Tignes reden zijn concurrenten Carapaz en Pogacar wel in voorbereidende rondes op de Tour de France. Carapaz won de ronde Van Zwitserland en Pogacar won in zijn thuisland de ronde van Slovenië. Roglic hoopt zo uitgerust aan de Tour te verschijnen om revanche op Pogacar te nemen. In de afsluitende tijdrit in 2020 werd hij op La Planche des Belles Filles geklasseerd door zijn landgenoot. Ook heeft Roglic meer op zijn tijdritfiets gezeten om een debacle als vorig jaar te voorkomen. Jumbo-Visma zal in ieder geval minder zijn geel-zwarte treintje op kop zetten zoals in de memorabele tour van 2020. De docu 'Code Geel' gaf wat dat betreft een mooi inkijkje hoe Jumbo-Visma de Tour in ieder geval niet moet aanpakken. Ook viervoudig Tourwinnaar Froome - nooit meer de oude geworden na zijn horrorcrash gaat tegen beter weten naar de Tour. Bernal, de giro-winnaar daarentegen niet. Alle ballen bij Ineos op Thomas?! Dark horses? Hoe is het eigenlijk met van Aert? Ook Cavendish mag verassend starten van Deceuninck-Quickstep. Gaat hij Merkx inhalen met de meeste Tourrit-zeges?

Mathieu van der Poel geeft voor het eerst acte de présence in de Tour. Hij hoopt in de eerste paar dagen de gele trui te pakken gezien de klassieke aanloop van La Grande Boucle. De heuvelachtige eerste etappes zijn geknipt voor de punchers. Mur-de-Bretagne met een lengte van 2,1 kilometer en maximale stijgingspercentage van 13,4% is in de tweede etappe op zondag het spectaculaire slot.

Ondanks 58 tijdritkilometers verkiest de teruggekeerde Dumoulin de OS in Tokyo boven de Tour. Hij heeft weer plezier op de fiets maar niet perse als ronderenner. 

In de Tour van 2021 moet onder andere de mythische reus, Mont Ventoux, twee keer beklommen worden. Echter het zwaartepunt van de Tour ligt in de Pyreneeën met de beklimmingen van de Col du Portet en Luz Ardiden als scherprechters. Hier zal de Vorentscheidung plaatsvinden. De beslissing zal, net als in 2020, in de afsluitende tijdrit op de voorlaatste dag plaatsvinden. Na een technisch en geaccidenteerd parcours tussen Libourne en Saint Emilion - mooie wijnstreek - zal de winnaar bekend worden van de 108e Tour de France. Vive le Tour! 

Ab+

Ik mis Oerol (niet)

Terschelling zonder Oerol. Beetje raar, wel lekker toch? Het voelde een beetje vreemd, maar we waagden de gok. We moesten toch eens de voucher van Hotel de Walvisvaarder verzilveren.

We begonen met een valse start. Rederij Doeksen vond het nodig om onze afvaart te vervroegen naar 8.05u (?!). Daar stonden we dan met onze goede gedrag, om 11.15u. Mooi op tijd voor onze afvaart van 11.35u. Echter ruim drie uur te laat voor de omgeboekte afvaart. Ze hadden een dag van tevoren - zonder donkerrode hoofdletters - een mail gestuurd.. Gelukkig waren we in vakantiestemming, dus we lieten de servicebalie heel. We konden nog omboeken, so no worries. Om van de nood een deugd te maken genoten we van een lekkere - maar vooral mooie - lunch in Harlingen. 

Bij aankomst op West-Terschelling nemen we traditioneel een biertje bij paviljoen de Walvis. Ons geliefde paviljoen met het mooiste uitzicht van het noordelijk halfrond was echter dicht. Op het briefje stond 'bij gebrek aan personeel'. Door corona is een groot deel van het horecapersoneel zijn heil ergens anders gaan zoeken. Dan maar direct door met onze meegenomen fietsen naar de Walvisvaarder. Onderweg konden we het toch niet laten om bij onze stamkroeg 'De Rustende Jager' in Formerum een biertje (0.0) en roseetje te doen. Ook konden we even op adem komen na de windkracht 7 tegen op de fiets richting Oost. Ondanks deze setbacks voelt Terschelling altijd als thuiskomen, met of zonder Oerol. De kolonie vissende Lepelaars, de eindeloze stranden, nukkige fietsenmakers, meevliegende Tureluurs en het glooiende duinlandschap, Terschelling brengt ons ieder jaar weer in vervoering. Ook zonder een Oerol theatervoorstelling. Even niet de druk van het 'moeten' bezoeken van een hoogdravende Oerol theatervoorstelling was stiekem ook wel lekker. De rust en de stilte op het zonovergoten eiland was heerlijk. Om niet te zeggen geweldig. 

Het Libelle-gehalte - of ANWB-gehalte zoals je wilt - bij de Walvisvaarder was wel iets aan de hoge kant. E-bikes waren niet aan te slepen. Wij voelden ons dan ook jonge goden met onze ongemotoriseerde fietsen en 'Ik mis Oerol' T-shirt. Ook mijn grijze haar valt altijd goed op Terschelling. Door de natuurlijke föhn kan Hans Klok hier nog een puntje aanzuigen. Nu maar hopen dat het Nederlands elftal onze droom levend houdt vanavond tijdens de eerste wedstrijd tijdens het EK 2020 (!?) tegen Oekraïne. 

Ab+

'De uil van Minerva'

De Universiteit Leiden heeft zich weer misdragen. Doe ik ook wel eens maar van een universiteit verwacht je net wat meer. Misdraging in de zin van het bewust achterhouden van informatie. Liegen kun je het ook niet noemen. Beetje zoals premier Rutte, de Rutte-doctrine. Graszoden waren uit de grond gehaald, werktuigen en mega zakken met grond stonden al enige tijd klaar. Ook was het Sterrenpark al weken afgesloten. Er stond iets te gebeuren in het mooiste stukje Singelpark bij de Oude Sterrewacht. Het pas opgeleverde stukje Singelpark gewoon verfraaien met nieuwe plantjes of graszoden? Ik wist wel beter. Onlangs kwam de aap uit de universiteits mouw. 

De Universiteit besloot op hun eigen houtje - what's new? - het gras in het Sterrenpark van het Singelpark te vervangen door borders met kleine plantjes. De Duitse filosoof Hegel - en Thierry Baudet natuurlijk - had het over de Uil van Minerva waarmee hij - niet Thierry - bedoelde dat de mensen een gebeurtenis pas zien of snappen wanneer het bijna voorbij is. 

Na het verliezen van hun baantjes in de horeca, missen van hun medestudenten en de gesloten kroegen werd jongeren het chillen op het gras in het Sterrenpark ook nog ontzegd. Alles ten behoeve van de miljoen+ stadsvilla's grenzend aan het Sterrenpark. Bij lekker weer konden de jongeren aan de Singel languit in het gras genieten en even hun zorgen vergeten. De Leidse elite heeft blijkbaar aanstoot gegeven aan zoveel plezier. De betrokken partijen, de Vrienden van het Singelpark en de gemeente, wisten van niks. Als je dan zo'n besluit neemt ten faveure van de rijke Leidse elite heb dan, als universiteit Leiden, tenminste de ballen om het de betrokken partijen mede te delen. 

In april 2019 maakte de universiteit ook zo'n ‘volwassen’ beurt. Op haar 444 verjaardag - hiep hiep hoera - kon de uni het niet eens worden met de gemeente en de nieuwe bewoners van het Sterrenpark of ze nou wel een ligplaats in de Singel kregen voor hun sloepje. Dat scheen hen beloofd te zijn bij de verkoop van de villa's op het terrein van de universiteit. De gedupeerden - uni en nieuwe bewoners - hadden at some point gemeend het heft in eigen hand te moeten nemen door de parkdeur van het Sterrenpark doodleuk op slot te doen en de sleutel in de nabije Singel te gooien. Wij - uni en bewoners - geen ligplaats, jullie - Singelpark en gemeente - ook geen toegang tot het stukje Singelpark was de primaire gedachte. Toen had ik ook al wat meer wijsheid verwacht van een 444-jarige. Daarnaast is het een slecht voorbeeld voor haar studenten. De universiteit heeft blijkbaar niks geleerd. Vreemd voor één van de beste universiteit van de wereld.

Ab+

Jongensboek Padun

In de duinen bij Wassenaar schakel ik nog een tandje bij. Het was eindelijk weer fietsweer. Ik waande me even Mark Padun - wie? - op het steile klimmetje richting Scheveningen. 

Mark Padun maakte furore in de bergen tijdens de meerdaagse etappekoers de Dauphiné. De 24-jarige wielrenner uit Donetsk, Oekraïne was de surprise van de Dauphiné.  Padun reed op de grote molen naar twee etappezeges in de Franse Alpen. De Oekraïner van Merida-Bahrein gaf iedereen een masterclass klimmen.  Eerst naar skioord La Plagne, daarna dded hij het nog dunnetjes over op de col de Joux Plane. Zijn bouwvakkers klimstijl is niet fraai, maar gaat wel hard. De sympathieke Oekraïner reed iedereen op een hoop. Dit terwijl hij alleen naar zijn moeder wilde zwaaien.. Richie Porte won het Algemeen klassement. Daarmee bleef hij zijn 'kopman' Thomas voor. Thomas kan - mits gegangmaakt door zijn ploeggenoten - wel voorin meedraaien, maar verder komt de Welshman niet. 4-voudig Tourwinnaar Froome moet vrezen voor zijn start in de Tour de France. Vluchtheuvels zijn al een opgave voor de Brit die naar zijn horrorcrash nog naar zijn vorm zoekt. 

In de Ronde van Zwitserland maakte Dumoulin zijn rentree in het peloton na 222 dagen langs de kant. Hij is toch weer opgestapt uit liefde voor de fiets en met het oog op de individuele tijdrit in Tokyo tijdens de Olympische Spelen. Kung won zondag het Zwitserse TT onderonsje met Bessinger in Zwitserland. Een nieuwe kans voor Dumoulin op zaterdag 12/6 met een TT op ruim 2000 hoogte (!). 

Ook Mathieu van der Poel is weer op de racefiets gekropen na zijn MTB avontuur. MVDP droomt van de gele trui in de Tour gezien de eerste heuvelachtige etappes op zijn lijf zijn geschreven. Maar ook van Aert en Alaphilippe zijn kandidaten. Ook in Zwitserland zullen Alaphilippe en MVDP de degens kruisen in de eerste heuvelachtige etappes. MVDP heeft beloofd zijn witte koersbroek aan te trekken...

Ab+

Bernal wint 104e Giro d'Italia.

Zou de derde week van de Giro nog verrassingen brengen? Blijft Bernal in het roze? Zou de zon nog gaan schijnen? 

We werden niet teleurgesteld. De zon scheen in de eerste bergetappe naar Sega di Ala - 11,2% tegen 9,8% - en roze truidrager Bernal kraakte voor het eerst in deze ronde. Yates en Almeida kozen voor de aanval op de Sega di Ala en Bernal moest passen. Hij verloor ruim een minuut van zijn voorsprong in het GC. Uit de vroege kopgroep hield alleen Daniel Martin stand. De pezige Ier won glorieus de etappe en voltooide de trilogie om in de drie grote ronde een etappe te winnen. Vlasov, Ciccone, Bardet en Carthy stonden al eerder geparkeerd op de lastige klim. Golden boy Evenepoel moest opgeven na een val in de afdaling van de Di San Valentino. Een déjà vu voor de ongelukkige Belg. 

In de daarop volgende etappe maake Bettiol - RVV winnaar 2018 - de hoge verwachtingen waar.  Hij was de sterkste uit een omvangrijke kopgroep in een prachtige heuvelachtige finale. Het peloton nam een extra rustdag door meer dan 20 minuten later binnen te rollen dan winnaar Bettiol. 

Yates had bloed geroken na zijn tijdwinst in de etappe naar Sega di Ala op woensdag 26/5. Zo zette hij zijn ploeg Bike Exchange in de voorlaatste bergetappe naar Alpe di Mera op kop. Ook Deceuninck-Quickstep in dienst van Almeida hadden moed geput uit de mini-inzinking van Bernal. Ineos en Bernal moesten alle zeilen bijzetten om het hoge tempo te volgen. Halverwege de klim sprong Yates weg bij Almeida en Bernal die in de achtervolging moeten. Almeida liet even later Bernal ook achter maar achterhaalde Yates niet meer. Yates won de etappe, maar Bernal wist met een halve minuut achterstand de schade beperkt te houden. Bernal boog, maar kraakte niet.

Yates had gehoopt op een inzinking van Bernal die hij zelf had in de derde dramatische week van de Giro in 2018. In de roze trui zakte hij die 25e mei op de Colle delle Finestre - deels onverhard - gigantisch door het ijs en verloor 39 (!) minuten.

Ook in de laatste bergetappe boog Bernal maar brak niet. In de finale naar Alpe Motta werd de droom van superknecht Caruso - 2 in GC - werkelijkheid. Na het wegvallen van kopman Landa kwam hij tot bloei. Hij was in de afdaling van de San Bernardinopas weggereden met een kopgroep met onder andere ploeggenoot Bilbao. Op de slotklim Alpe Motta hield hij zijn opgebouwde voorsprong op Bernal dankzij het beulswerk van ploeggenoot Bilbao. Yates had de benen niet en verloor zelfs wat op Bernal. Zo boekte de 33-jarige sympathieke Italiaan pas zijn eerste profzege (!) in de worldtour. Het bleek in de afsluitende tijdrit in Milaan helaas niet genoeg voor het roze, maar een 2e plaats in de Giro is voor Caruso een hoofdprijs. De zege in de TT ging bijna vanzelfsprekend naar Ganna. Echter als Cavagna niet in de hekken was gereden had hij in Milaan gewonnen. Bernal won voor de eerste keer de Giro waar - thank god - bewezen werd dat aanvallen loont. De etappe winnaar kwam vaak uit een vroege vlucht.

Na drie weken ben ik, net als de wielrenners, ook gesloopt, maar kijk vast met gezonde spanning uit naar de Tour. Kan Roglic revanche nemen op Pogacar? Wat kan Mathieu van der Poel in zijn eerste grote ronde? Stay safe. 

Ab+

Moneyball

De Champions League ging dit jaar tussen Chelsea en Manchester United. Ik had persoonlijk liever PSG gezien dan Chelsea. Timo Werner van Chelsea is toch een Duits blind trekpaard vergeleken met Mbappe, een Franse volbloed. Ik denk dat weinig voetbalfans het oneens met me zijn. Als je moet kiezen tussen de  technische hoogstandjes van sterren Mbappe en Neymar of het eindeloze gebrei van tien zelfingenomen getatoeëerde voetbalmiljonairs uit Londen en een Duitse spits die pijn doet aan je ogen, dan is de keuze makkelijk. Rasvoetballer Ziyech stond ook al niet in de basis bij Chelsea. De spannende maar weinig verheffende schaakpartij in Porto werd uiteindelijk een prooi voor Chelsea. De Duitser Havertz - die wel kan voetballen - scoorde de enige goal. Zijn aankoopprijs van 80 miljoen (!) is daarmee deels terug betaald. Wrang  om te zien dat juist de aanjager van het grootkapitaal - Abramovitsj van Chelsea - de CL wint. 

Het had niet veel verschilt of de twee Engelse clubs waren door de UEFA uit de CL gegooid. De twee topclubs maakten namelijk deel uit van de megalomane Super League. Deze was opgezet onder leiding van de voorzitter van Real Madrid Perez - naar Amerikaanse voorbeeld - om de rijke clubs nog rijker te maken. De Super League zou bestaan aan een vast aantal (rijke) clubs. Degradatie en promotie is niet mogelijk.

In Amerika worden de clubs als een business gerund. De clubeigenaren in de VS zien de clubs veelal als  moneymaker. Liefde voor het spelletje of de club is vaak ver te zoeken. De Glazers, eigenaren van Manchester United, hebben in een paar jaar tijd 1,5 miljard (!) uit de club gehaald. De liefde voor de club van fans daarentegen is grenzeloos. Voetbal is religie in Engeland. Naar het station gaan is going to church. Hoe intens fans de liefde voor de club beleven was te zien tijdens de FA-finale tussen Leicester en Chelsea. Het zien van zoveel vreugde en verdriet maakte ook weer duidelijk hoe zeer we de fans op de tribune hebben gemist door corona. Familieclub Leicester won voor het eerst in clubgeschiedenis de FA-cup. Tegenstander Chelsea - maakte wel deel uit van de teams in de Super League  - werd tot mijn groot genoegen verslagen met 1-0 door de elf ongepolijste spelers van Leicester. 

Het is prachtig hoe volksclub Leicester zich uit het niets kroonde tot kampioen van de Premier League in 2016 en winnaar van de FA-cup. Dat maakt voetbal ook zo mooi, make the impossible possible. Als de plannen van de Super League doorgaan wordt de droom van veel clubs en fans door de neus geboord. Het kapitalisme in het voetbal is doorgeschoten. 

De arrogante voorzitter van Juventus zei dat Atalanta - volksclub - niet thuishoort in de Champions League...Met de Super League worden de vaste clubs alleen maar rijker. De kloof tussen arme en rijkere clubs wordt daarmee - net als in de echte wereld - onoverbrugbaar. Wordt vervolgd. 

Ab+