Vergeet Ronaldo en Messi. Wie zijn Federer en Nadal? Zij verbleken bij Pogi en Mathieu van der Poel, iconen voor de wielersport. Misschien ben ik een beetje gekleurd, maar soit.
Al jaren drijven ze elkaar al jaren tot het uiterste in de klassiekers. Ze rijden aanvallend, gaan uit van eigen kracht en zijn niet bang om te verliezen. Als wielermaatjes gunnen ze elkaar een overwinning. Ze genieten om tegen elkaar te rijden. Niks linkeballen, maar koers! Ieder op hun eigen terrein. Ze trakteeerden ons op het mooiste wielervoorjaar ooit.
Zondag was het weer zover. In de Hel van het Noorden nam MVDP revanche voor de Hoogmis die Pogi vorige week won. Geen klimmetjes in Parijs-Roubaix, maar killing kasseienstroken waar bike handling van doorslaggevende betekenis is.
Pogi was sinds Greg Lemond in 1991 de eerste Tourwinnaar die Parijs-Roubaix reed. Heerlijk zo’n ronderenner die nagenoeg ook alle klassiekers rijdt omdat hij een liefhebber is.
MVDP danste op de kasseien terwijl Pogi met zijn 66 kg van zijn fiets stuiterde. Op sommige momenten zat Pogi - ja, Pogi - echt stuk. Toch kon hij Mathieu lang volgen. De twee dwongen elkaar tot het uiterste op de kasseien. Het werd een meeslepend gevecht. Totdat Pogi zo’n 38 kilometer voor de finish een bocht verkeerd inschatte. Hij kon niet meer corrigeren en tuimelde van zijn fiets. Gelukkig zonder erg. Solo ging MVDP nogmaals op de pedalen staan. Kilometerslang bleef het verschil tussen hen 10-15 seconden. Het bleef rete spannend tussen de twee beste wielrenners van de wereld. Uiteindelijk capituleerde de Sloveen, mede door een lekke band.
Ik zag MVDP solo aankomen op de iconische wielerbaan in Roubaix op een groot scherm in café De Groote Griet in Groningen. Ing had cursus in Groningen. Ik had in mijn enthousiasme 'leuk' gezegd. Achteraf realiseerde ik me dat Parijs-Roubaix op de wielerkalender stond. Maar het Forum in Groningen - wow!
In de Groote Griet raakte ik aan de praat met een Amerikaanse wielergekke sportfotograaf. We keken samen gefascineerd naar de laatste kilometers. Ik liet hem de historische foto van Greg Lemond zien in de betonnen douches van Roubaix. Hij was onder de indruk van de schoonheid van de foto en het legendarische Z-wielershirt. Hij had ooit legende Lemond geïnterviewd in Minneapolis. ‘Sympathieke vent, wist hij te vertellen. 'Heel anders dan de Move-host Lance Armstrong’ en trok het gezicht als een oorworm.
Samen klapten we voor Mathieu van der Poel, de beste klassieke renner ooit. Op Mathieu namen we nog een Paulaner Weissbier. We keken vast vol verwachting vooruit naar de eerst volgende afspraak tussen Pogi en MVDP. De tweede (heuvel) etappe van Tour de France is een speeltuin voor de twee wielerhelden.
Ab+