Het is weer koers!

Het wielerseizoen 2021 is inmiddels gestart. Ruim een jaar na dato gooit het coronavirus nog altijd roet in het eten. Wedstrijden in onder andere Spanje en Australië werden om Covid-19 gecancelled. Gelukkig gaan vooraslnog veel wielerwedstrijden in Europa wel door. 

Terwijl Dumoulin nog altijd op zoek is naar zichzelf, toonde Bauke 'de Mol' Mollema al vroeg zijn vorm in onder andere de Tour de Var (Frankrijk) door een punch-etappe te winnen. Echter veel klassementsrenners hadden zich laten verleiden door foute oliedollars uit de Verenigde Emiraten. Ook alleskunner Mathieu van der Poel was naar de zandbak in het Midden Oosten afgereisd om zich in te rijden voor de voorjaarsklassiekers. Dat pakte geheel anders uit. Voor anderhalve man - in een jurk - en een kamelekop won hij als 'knecht' de eerste etappe van de UAE Tour. Echter de volgende dag testte een staflid positief waarop Mathieu zijn voorbereiding in de soep zag lopen. Dat maakte wel de weg vrij voor zijn deelname aan Omloop het Nieuwsblad, het traditionele begin van het wielerseizoen in Europa. Echter deze liet hij tot mijn teleurstelling schieten. Wel reed hij Kuurne-Brussel-Kuurne, een minder zware koers maar wel met een paar kuitenbijters. Ook hier stal hij de show met een monsterontsnapping. Met nog 84 kilometer (!) naar de meet gaf hij op de kanarieberg vol gas op zoek naar de kopgroep die hij binnen no time achterhaalde. Twee kilometer voor de streep werd de kopgroep met Mathieu pas achterhaald. 'Lekker trainingsritje', zei MVDP droog na de finish. Pedersen won uiteindelijk de sprint van het peloton. 

Zonder MVDP maakten Yates en Pogacar in de UAE tour de dienst uit. Pogacar maakte het verschil met Yates voornamelijk in de tijdrit en won de UAE Tour.  

Mijn voorbereiding op het seizoen begon met de familie in Fromberg, Zuid-Limburg.  Komoot leidde me probleemloos over the usual suspects, Eyserbosweg, Keutenberg en de Camerig. Maar ook minder bekende klimmetjes zoals naar Huls vanuit Simpelveld beklom ik gretig. Ik was ruim op tijd om het poëtische gewauwel van Michel Wuyts en José de Cauwer van Sporza bij de openingsklassiekers te horen. Het klonk weer als muziek in de oren. 

Zaterdag 6 maart staat voor de profs het eerste hoogtepunt gepland in het prille voorseizoen, Strade Bianche. Het belooft een strijd te worden tussen eeuwige rivalen MVDP en Wout van Aert. Of toch Alaphilippe of dark horse Mollema? Het is gelukkig weer koers! Stay safe. 

Ab+

Cold as ice

De prachtige beelden van het schaatsgekke Nederland gingen deze winterweek de wereld over. De schaatsperiode was voor de Nederlanders een geschenk uit de hemel in deze donkere coronatijden. De bevroren meren en grachten waren het schilderachtige decor van miljoenen Nederlanders die de coronamalaise even achter zich lieten. Het geluid wanneer de ijzers het zwarte natuurijs strelen is magisch. Bij iedere slag voel je de vrijheid waar iedereen zo naar hunkert in deze bizarre tijden. Mijn vrouw, zoon en vrienden bonden met veel plezier op de Weide Aa de ijzers onder terwijl ik lijdzaam toe moest kijken zo kort na mijn enkelbreuk. Volgend jaar weer.. 

Je zou bijna vergeten dat er ook binnen werd geschaatst om de wereldtitel afstanden in Heerenveen. Op de lange afstanden zette de eigenzinnige Zweed Nils van der Poel de (nederlandse) schaatswereld volledig op zijn kop. De schaatsgenen heeft hij van zijn Nederlandse opa. Na een afwezigheid van twee jaar - zware militaire opleiding - is hij terug op het ijs. En hoe! Zijn trainingsmethoden zijn  onorthodox. Waar anderen schaatsers regelmatig de fiets pakken loopt de ijskoude Zweed vaak hard. Niet een paar rondjes rond de kerk, maar extreme afstanden. Hardloopafstanden van 171 kilometer zijn geen uitzondering. Hij schijnt zijn  trainingsrondjes op een 250 meter baantje te rijden. Hier komt zijn dansende en hoge ritme op het ijs vandaan. 

Terwijl mijn Boeuf Bourguignon stond te pruttelen reed de zelfverzekerde Zweed op een laaglandbaan (!) een ongelofelijk nieuw wereldrecord op de 10 kilometer. Niemand - behalve de Zweed zelf - hield dat voor mogelijk. Het gerucht gaat dat de opgewekte Nils van der Poel als training de Elfstedentocht op zaterdagmiddag heeft verreden.  

De schaatsers na hem durfden of konden niet weg te gaan op het schema van het nieuwe sensationele wereldrecord. De Zweed eindigde met een straatlengte voorsprong - 13 seconden - op nummer 2, Jorrit Bergsma. Sven Kramer had zich niet eens geplaatst. En passant pakte de Zweed de wereldtitel op de 5 kilometer. 

Zijn naamgenoot, Mathieu van der Poel, doet hetzelfde op de fiets. Ook hij is super talentvol, eigenzinnig en heeft atypische traningsmethoden. De twee sporthelden denken out of box, rijden aanvallend en stralen plezier uit. Food for thought voor de concurrentie, een jaar voor de Spelen. En misschien voor jou.. Stay safe. 

Ab+

Haagse prik girls

Op woensdag 10 februari 2021 was het dan eindelijk zover. Bijna een jaar nadat wij halsoverkop met de familie het Italiaanse wintersportplaatsje Moena verlieten voor een vreemd virus uit China. De wereld staat sindsdien in brand. 

Mijn vader was onder zijn steen in Zoetermeer vandaan gekropen om zijn eerste prik op weg naar vrijheid te ontvangen. Het stadion van ADO Den Haag was het zonovergoten decor. Haagse Harry's in vrolijke verkeersregelaar-outfits verwelkomden de kuddes bejaarden op de net vernieuwde grasmat. Gelukkig was het gras sneeuwvrij gemaakt. Aan de lopende band kregen de oude kwetsbaren het Pfizer shot. Mijn vader kreeg zijn shot in de Haagse zestien. De Haagse cheer girl in het geel-groen schoot de spuit met veel gevoel in het ontblote bovenarm van opa Daan. De oude bikkel - hoezo kwetsbaar - gaf geen krimp. Binnen het Haags kwartiertje stonden we weer buiten. Ondanks de negatieve mediageluiden waren we onder de indruk van de goed geoliede Haagse prikmachine. Liep het bij ADO Den Haag ook maar zo gesmeerd..

We werden in plat Haags naar het parkeerterrein begeleid. Eenmaal thuis vierden we ingetogen de eerste prik - tweede volgt half maart. Opa Daan - met mondkapje - nam een biertje terwijl ik het historische feit vierde met een kopje thee met mini-gevulde koek.  

In Melbourne, Australië zitten al fans op de tribune tijdens de Australian Open. Het lijkt er langzaam op dat we het virus onder controle krijgen. Stay safe. 

Ab+

Gevulde meerkoet

Op weg naar mijn vader in Zoetermeer struikelde ik met mijn MTB bijna over een meerkoet. Wekelijks fiets ik - bij lekker weer - van Leiden via Zoeterwoude-dorp naar Daan in Zoetermeer. Sinds de dood van mijn moeder is hij alleen, maar doet het goed ondanks donkere coronatijden. We bespreken op afstand het nieuws en genieten van een bakkie koffie met een - thuis verboden - gevulde koek. Mijn moeder was van eerst het zoet dan het zuur. 

De meerkoet bleef tot op het laatste moment midden op de weg zitten alsof de weg van hem was. In corona-tijd is het een stuk stiller geworden maar om nu gelijk de hele weg op te eisen ging wat mij betreft wat ver. Of was het toch een waterhoentje? Ik kan ze niet uit elkaar houden. Het schijnt dat een waterhoentje in tegenstelling tot een meerkoet een rode snavel heeft. Dit was dus duidelijk een meerkoet met zijn witte snavel. Net op tijd wist het meerkoetje - met oversized zwemvliezen - naar de kant te rennen voordat hij werd geraakt door mijn voorwiel. Zijn meerkoet-vriendjes hadden hem tijdig gewaarschuwd door te gaan piepen. Meerkoeten maken een kort en hoog piepend geluid om met soortgenoten te communiceren. Ik zette mijn MTB tegen een boom om de meerkoeters die zich hadden verzameld in de berm eens streng toe te spreken over hun verkeersonveilige gedrag. Dit was namelijk niet de eerste keer. Ik was bijna weer met de fiets gevallen met alle gevolgen vandien. Terwijl ik nog van de schrik moest bekomen keken ze mij onbewogen aan en nog voordat ik klaar was met mijn tirade waren ze één voor één de sloot ingesprongen. 

Ik klom gedesillusioneerd weer op mijn MTB richting Zoetermeer. Vlak buiten Zoeterwoude-dorp zat een blauwe reiger aan waterkant stoïcijns naar het water te kijken. Zijn schouders hingen naar beneden. Even keek hij op. Niet naar mij, maar zijn aandacht werd getrokken door een witte reiger die verderop gracieus landde. De blauwe reiger keek jaloers naar het glanzende witte verenpakket. 

Als ik boerderij Geertje - rete commerciële boer op de grens van Zoeterwoude-dorp en Zoetermeer - gepasseerd ben word ik bijna voor mijn sokken gereden door een e-bakfiets met twee schreeuwende kinderen voorin die met een duizelingwekkende snelheid centimeters langs me voorbij raast. Ik roep hem - geen flauw benul van zijn hoge snelheid - na alstublieft zijn bel te gebruiken. Of had mijn gehoor mij in de steek gelaten? Zijn korte lontje riep wat schuttingtaal, maar deze verstomde in de polder tussen Zoeterwoude-dorp en Zoetermeer. 

Beneden bij de flat van mijn vader belde ik aan bij nummer 34. De bel ging over, maar geen reactie. Gelukkig had ik een sleutel. Hij sliep nog en had door zijn doofheid de bel niet gehoord. 'Doe maar rustig aan' riep ik de slaapkamer in. Ik zette een Senseo-bakkie en ging zitten in de luie stoel voor het raam. 'Pak alvast een gevulde koek, klonk het uit de slaapkamer.' 'Krijg je thuis niet, hè'! 

Ab+

On Hold

Dumoulin zet zijn wielercarriere on hold. Nog voor het seizoen 2021 goed en wel is begonnen gaat Neerlands beste ronderenner en mijn idool meer naar zichzelf luisteren. Hij is, volgens eigen zeggen, de mens Tom een beetje kwijt geraakt in alle wieler hectiek na zijn winst in de Giro van 2017. 

Hij leefde van het ene naar het andere sportieve doel, er was nauwelijks tijd voor zelfreflectie. Wat wil Dumoulin nou eigenlijk zelf? Dat vraag ik mezelf ook wel eens af. De druk die hij zichzelf oplegde en het hoge verwachtingspatroon van het team en de buitenwereld doen hem voor nu de das om. Waar andere wielrenners de stalorders van het team gewoon opvolgen, stelt winnaar Dumoulin vragen. In de docu 'Code Geel' zette hij als enige vraagtekens bij de ploegentaktiek van Jumbo-Visma. 

Lekker fietsen - zoals ik meen te doen - is er voor wielerheld Dumoulin al heel lang niet meer bij.  Topsport of niet, plezier hoort altijd voorop te staan. 

Niet alleen Dumoulin maar iedereen in de wereld staat on hold. Weliswaar geen eigen keuze, maar toch. Door de beperkingen ten gevolge van het coronavirus zijn we allemaal onszelf een beetje kwijt geraakt. Geen school, geen dance festival, geen kroegbezoek, geen toertochtje, geen Oerol, geen terrasje, geen spontane dates en geen Rock Werchter. De frustratie neemt bij sommige groepen in de samenleving toe. Gelukkig mogen we nog wel lekker fietsen. - gips is er inmiddels ook weer af. Ook fijn voor Tom. 

We proberen ons zo goed en zo kwaad mogelijk aan te passen aan een nieuwe (anderhalvemeter) samenleving. Hoe ga je om met omstandigheden die niet in jouw macht liggen? De ene lukt dat beter dan de ander. Na het instellen van het paardenmiddel de avondklok deze week staat het sociale leven in heel Europa helemaal stil. Dit is voor met name de jeugd, onderwijs en de middenstand killing. 

Hoewel het vaccineren begonnen is, is er angst voor een super besmettelijke virusvariant. Het is een race tegen de klok. Tom 'Chrono' Dumoulin wist in een vorig leven hier wel raad mee. 

Ab+

Je maintiendrai

Terwijl in de, US na de bestorming van het Capitol door Trump aanhangers, de democratie failliet is, staat de geloofwaardigheid van de Nederlandse democratische rechtsstaat ook zwaar onder druk. 

Uit een parlementaire ondervragingscommissie blijkt - wisten we eigenlijk al - dat fraudebestrijding bij de kinderopvangtoeslag gruwelijk uit de hand is gelopen. Burgers met een etnische achtergrond werden ten onrechte als fraudeur gezien. 26.000 ouders zijn hierdoor onnodig kapot gemaakt. Op alle fronten heeft de overheid in dit dossier gefaald. 

Ambtenaren waren ten koste van alles op zoek naar fraudeurs en bij vragen omtrent het beleid werden burgers en tweede kamerleden Omzigt en Leijten structureel en bewust jarenlang tegengewerkt. Ook rechterlijke instanties die de burgers moeten beschermen waren bevooroordeeld en keken weg. Maar ook belangenorganisaties durfden geen stelling te nemen tegen de overheid omdat zij afhankelijk zijn van subsidies van diezelfde overheid. De 'Haagse kliek' - om de woorden van pitbull Pieter Omzigt te gebruiken - moet eens goed in de spiegel kijken. Dit geldt dus ook voor de tweede kamerleden die zich teveel laten leiden door de waan van de dag en partijpolitiek. 

Dat burgers door het systeem kapot werden gemaakt was overigens niet voor het eerst.  George Orwell schreef vlak na WO II in zijn boek '1984' al over het gevaar van onmenselijke overheidssysteem. Ook de Groningers werden onvoldoende serieus genomen in het aardbevingsdossier. Daarnaast werd de  provincie Zeeland prompt de miljoenen investering in een marinierskazerne in Vlissingen door de neus geboord door een ijskoude en nalatige overheid uit Den Haag. In beide dossiers werd de waarheid bewust achtergehouden en werden mensen gepiepeld. 

Ik pleit voor eenvoud. Het toeslagenbeleid is te complex en de digitalisering - o.a. foute algoritmes - is te ver doorgeschoten. Zeker bij de belastingdienst. 

Verder is transparantie  een voorwaarde voor democratie. De 'Rutte-doctrine' - info tussen ambtenaren en bewindslieden is niet openbaar - is in dit kader niet langer houdbaar. Wij als burgers hebben recht op een transparante, juiste en snelle informatie huishouding zonder gebroken beloftes. 

Daarnaast dient de rechterlijke macht - onder andere de Raad van State - onafhankelijk en grondig het uitgevoerde beleid te controleren. Het is uitermate belangrijk dat de overheid beseft dat zij er - zonder vooroordelen - is voor de burgers en niet andersom. Men noemt het niet voor niks volksvertegenwoordiging. Stay safe. 

Ab+

Dakar 2021

Terwijl in Nederland het Rutte III kabinet valt over de toeslagen-affaire weet Mr. Dakar Peterhansel zich als eerste staande te houden in Parijs-Dakar 2021. Nummer 2, Nasser Al-Attiyah uit Qatar in de fabrieks Toyota, mag dan meer etappezeges hebben geboekt,  in finishplaats Jeddah aan de Rode zee staat Peterhansel op het hoogste podium. 

In het fraaie Mars-achtig landschap in Saudi-Arabië won Fransman Peterhansel in de opgeblazen Mini alweer zijn 14e zege in Parijs-Dakar. Eerst op de motor (6x), later in een rally auto (8x). Carlos Sainz in de Mini en winnaar van vorig jaar werd derde. De Nederlandse rally held Ten Brinke haalde de finish - zoals zovelen - niet. De olijke rally tweeling Coronel finishte met een big smile op een mooie 26e plaats overall. 

De eerste plek bij de motoren was voor de eerste keer voor de Argentijn Benavides op de Honda. Het was de hele Dakar rally een minutenspel bij de motoren. Motorcoureurs Barreda - vergat te tanken?! - Brabec en Sunderland maakten tot op de laatste dag ook nog kans op de overwinning. Benavides feestje werd overigens overschaduwd door de dood van Franse privé rijder Cherpin. Hij crashte hard tijdens de 5e etappe in de onmetelijke en desolate woestijn van Saudi-Arabië. 

De Rus Sotnikov won bij de trucks zijn eerste Dakar met zijn Kamaz. Het Russische merk Kamaz heerste zoals de laatste jaren ook in deze Dakar rally. De volledige top drie bestond uit Kamaz-rijders. 

Het wordt hoog tijd dat DAF terugkeert in de rally. Volgend jaar is het echt zover. DAF trucks - met of zonder familie de Rooy - komt in 2022 terug. DAF heeft plannen om met een nieuwe DAF combi de strijd met Kamaz aan te gaan. Ook nemen ze deel aan het dit jaar geïntroduceerde Dakar Classic klassement. Eind jaren '80 stuurde de Rooy zijn DAF truck met duizelingwekkende snelheid - zelfs harder dan de latere winnaar bij de auto's - door de Saoedische woestijn. Ook mijn Volvo XC70 Twin Turbo All Terrain en ik maken volgend jaar onze opwachting in de zwaarste rally ter wereld. Stay safe. 

Ab+