Contre le montre

Nice is het prachtige decor van de ploegentijdrit in de 100e Tour de France. Zon, zee, strand, te grote jachten en teveel wijn voor de happy few. Met 60 km/u denderen de treinen met futuristische fietsen en outfit door de straten van Nice met de finish op de Promende des Anglais. Tussen 1978-1983 waren wij, Nederlanders, de beste van de wereld. Tegenwoordig kunnen Nederlanders renners (Terpstra, Westra) zich bij hoge uitzondering meten met de beste in een individuele tijdrit. Diep zitten, voor op het zadel, ellebogen op de beugels en kop naar beneden is de ideale houding. Op kop het snot voor je ogen rijden, lange aflossing, terug in de trein op het wiel van je voorganger, herstellen voor de volgende aflossing. Maar bovenal staat het team belang voorop, de ketting is zo sterk als de zwakste schakel. Elkaar maximaal pijn doen en toch iedereen in het treintje houden is geen gemakkelijke opgave. De Down Under trein van Orica-GreenEdge beheerste deze techniek vandaag het beste en won de strijd tegen le montre op 1 seconde.
Daarnaast is de ploegentijdrit ook een strijd tussen de fietsfabrikanten. Bij het Amerikaanse Scott kan de champagne ontkurkt worden. Concurrent Specialized met superbike Venge heeft deze keer het nakijken.  Maar als je pap in de benen hebt, helpt een fiets van 15 rooitjes ook niet.  


Ab+