We hadden ons zelf uitgenodigd op het festivalletje ‘Here comes the summer’ op Vlieland. De zon had wel een uitnodiging gehad, maar helaas deels geaccepteerd.
Een tenthuisje, ‘sfeervol’ ingericht met blauwe plastic tuinstoelen, TL-verlichting (bestaat dat nog?) en blauw vloerzeil was een lang weekend ons riante onderkomen. Ik heb inmiddels ‘de Bouvrietjes’ op de Duitse eigenaren los gelaten.
Een tenthuisje, ‘sfeervol’ ingericht met blauwe plastic tuinstoelen, TL-verlichting (bestaat dat nog?) en blauw vloerzeil was een lang weekend ons riante onderkomen. Ik heb inmiddels ‘de Bouvrietjes’ op de Duitse eigenaren los gelaten.
The Black
Cult trapte het festival keihard af met onvervalste garagerock. Het was een
wonder dat de muren van de Bolderzaal van camping Stortemelk overeind bleven
staan. Op het (kinder) terrein wordt door mijn zoon en dochter het geluk in de
tijd, het leven en de liefde gevierd door hun eigen bosbeest in elkaar te timmeren
en the freaky rabbit op te jagen.
Na een koude
nacht mocht Sebastiaan Plano zijn opwachting maken. Klassiek geschoold, speelt
de cello met links en de piano met rechts en mixed deze met diepe, zweverige
soundscapes. De Argentijn uit Berlijn weet melancholisch pianospel moeiteloos te
combineren met elektronische beats uit de Berlijnse dance scene. Ik droomde langzaam
weg maar mijn zoon bracht me terug in de werkelijkheid door hard aan mijn broekspijp
te gaan hangen en me te herinneren aan onze zwemafspraak.
Het
festival werd ’s avonds afgesloten door de Schotse Rachel Semanni die met haar
gevoelige mystieke stem warmte bracht in het koude bos. DJ Dab en rode port verdreven de kou definitief uit het festival bos waar the freaky rabbit nog volop van zijn vrijheid genoot.
Ab+
