Vacanciones

'Weet je al wat van dat vakantiehuisje aan de Costa Brava'? Een week voor vertrek werd het wel eens tijd om knopen door te hakken. Op de vakantie 2017 short list stonden verder de Dolomieten en Toscane in Italië en eiland Krk in Kroatië. Ik had net mijn eega weten te overtuigen, ondanks haar ‘fucking 1800 km’ mantra, om dit jaar Valencia als citytrip te bezoeken. Dat maakte gelukkig ook de weg vrij voor de Costa Brava. Valencia en de Costa Brava mochten zich dus gaan verheugen op de komst van de familia Hoogland...
Om niet in 1x met de Volvo naar Valencia te moeten blazen was onze eerste stop net onder Clemont Ferrand. Op een mini camping hadden we tegen een mini prijs een mini chalet gehuurd. We belandden die avond op een Franse familie fête. De patron -met Franse slag en paardenstaart - en son femme waren 10 jaar samen en hadden familie en vrienden uitgenodigd voor een BBQ. Wij mochten uiteraard niet ontbreken. Na twaalf handgedraaide vette worsten, teveel rosé en valse Franse chansons sliepen we een gat in de dag. Emotineel namen we afscheid van onze nouveau amis en navigeerden we richting de Costa Brava.
Iedereen denkt direct aan massatoerisme en zuipende jeugd -wie is niet ontmaagd in Lloret- maar gelukkig weet niet iedereen dat de Costa ook prachtige baaitjes heeft. Op een hoog gelegen vakantieparkje met megapool hebben we onze Powerbank opgeladen alvorens vol energie naar Valencia af te reizen.
‘Volg Google maps nou maar’, klonk het geërgerd naast me. ‘En rijd niet zo hard’. We reden inmiddels een kwartier rondjes op de fucking rondweg in het centrum van Valencia. ‘Hier naar rechts en vervolgens eerste links’, zei ze plotseling. Ons Airbnb lag aan de Carrer de la Conquista, dat was vlakbij. Ik kon de Volvo gelukkig kwijt in een nabijgelegen P. Alsof we die fucking 1800 km aan waren komen vliegen maakten we  als echte citytrippers met onze rolkoffertjes  een kletterend geluid over de klinkertjes in het oude centrum.

Vier dagen lang genieten van Valencia en de luxe van ons Airbnb appartement. Het riante appartement was erg Airbnb-like ingericht; goedkope kunst aan de muur, mega-TV, airco met ambi-light en thank god WIFI.
Ik liep de imposante kathedraal aan het Placa de la Virgen binnen. Vergeleken met buiten was het er aangenaam koel. Een stem galmde door de indrukwekkende, met fresco’s beschilderde, kerk. Er was een mis aan de gang wat mij ertoe bewoog om de andere kerkelijke ruimtes te ontdekken. In een klein, barok versierd kapelletje zat een ouderlijk stel zwijgzaam te bidden. Ik sloeg een kruisje en liep verder. In het volgende vertrek, een soort mini isglesia stond een grote houten kast met twee deuren naast elkaar. Plotseling zwaaide de linker deur open. Een wat oudere priester riep mij wat toe in het Spaans en verdween vervolgens weer achter een gordijntje. Ik liep op onverklaarbare redenen richting de andere deur en nam plaats op het houten bankje direct tegenover de priester. De geblindeerde ruit scheidde ons. Het was net of God wist wat ik allemaal op mijn kerfstok heb. Na mijn confessions -de details zal ik je besparen- in God zijn casa voelde ik mij bevrijd en besloot mijn leven te beteren, te onthaasten en nog dichter bij mezelf te blijven.
Valencia is, ondanks de grote massa citytrippers die de stad jaarlijks overvalt, ook authentiek gebleven. Gezellig drukke placa's worden afgewisseld met de rust van het Park Turia en de kleurrijke kunstzinnige graffiti op de stadsmuren contrasteren heerlijk met de spacy mega creaties van architect Calatrava. Met de verkoeling van de zee aan het einde van de dag is Valencia the prefect citytrip.
Na vier verhitte dagen in Valencia mochten we afkicken op camping Kim’s in Llafranc aan de Costa Brava. Na de onverwachte biecht wederom een zegen gezien de riante campingplek met mini zeezicht en de vele pittoreske dorpjes en baaitjes.


Ab+