'Wat doe je nou zo'n hele dag'?, vraagt buurman Petran, een welwillende buurtklusser. Ik was voor een bakkie - met wat leftovers van de Sint - uitgenodigd. Naast mijn eigen supergirl Ingrid, mijn kinderen JJ en vrienden leeft de hele straat met me mee en werkt zo mee aan mijn herstel.
Zo krijg ik mijn dagelijkse dosis (nep) nieuws - onder genot van een zelfgemaakte Latte Macchiato - uit de krant van mijn lieftallige yoga-overbuuf. Van de andere buurvrouw - die van op de hoek - kreeg ik deze week een Zwarte Pietentaart. De taartenbakker had klaarblijkelijk lak aan de opgefokte Zwartepieten-discussie; de marsepeinen Piet op de taart was pikzwart. Ik werd er heel even ongemakkelijk van om de taart vervolgens zonder scrupules in grote stukken naar binnen te schuiven.
Mijn straatgenoten tonen zo hun betrokkenheid en barmhartigheid, iets wat de huidige snel veranderende en hopeloos verdeelde samenleving ontbeert.
Ik vul mijn 'revalidatiedag' met de eerder genoemde Latte Macchiato - thuis of in de stad -, NRC Next, rondje Singel lopen, beauty-sleep, boodschappen, fietsen, zitten, powernaps, tennisoefeningen en koken. Alsof dat nog niet genoeg is ga ik 2x per week naar het Revalidatiecentrum in Leiden. Op het RRC menu staan chest press en row excercises, multiple dates met fysio Janneke, tennis afspraken met Marcel en 'niet rennen, maar plannen' appointments met ergo Cathlyn uit Trumpland.
Sport is mijn levensader, zowel actief als passief. Als een egocentrische topsporter - ok, lichtelijk overdreven - werk ik aan mijn herstel. Pyeongchang komt steeds dichterbij.
Zo krijg ik mijn dagelijkse dosis (nep) nieuws - onder genot van een zelfgemaakte Latte Macchiato - uit de krant van mijn lieftallige yoga-overbuuf. Van de andere buurvrouw - die van op de hoek - kreeg ik deze week een Zwarte Pietentaart. De taartenbakker had klaarblijkelijk lak aan de opgefokte Zwartepieten-discussie; de marsepeinen Piet op de taart was pikzwart. Ik werd er heel even ongemakkelijk van om de taart vervolgens zonder scrupules in grote stukken naar binnen te schuiven.
Mijn straatgenoten tonen zo hun betrokkenheid en barmhartigheid, iets wat de huidige snel veranderende en hopeloos verdeelde samenleving ontbeert.
Ik vul mijn 'revalidatiedag' met de eerder genoemde Latte Macchiato - thuis of in de stad -, NRC Next, rondje Singel lopen, beauty-sleep, boodschappen, fietsen, zitten, powernaps, tennisoefeningen en koken. Alsof dat nog niet genoeg is ga ik 2x per week naar het Revalidatiecentrum in Leiden. Op het RRC menu staan chest press en row excercises, multiple dates met fysio Janneke, tennis afspraken met Marcel en 'niet rennen, maar plannen' appointments met ergo Cathlyn uit Trumpland.
Sport is mijn levensader, zowel actief als passief. Als een egocentrische topsporter - ok, lichtelijk overdreven - werk ik aan mijn herstel. Pyeongchang komt steeds dichterbij.
Ab+
