Dry January

Ik schijn zonder het zelf te weten mee te doen aan Dry January.   Sinds mijn herseninfarct ben ik namelijk - voor onbepaalde tijd - gestopt met alcohol. Beter  voor het herstelproces zeggen ze. Het gaat me - wonder boven wonder - gemakkelijk af. Naasten achtten mij verslaafd maar niets blijkt minder waar. Mijn vrouw is zelfs lichtelijk jaloers op zoveel zelfdiscipline.

Alcoholvrij bier, Radler, Mocktails en Vlierbloesemsiroop zijn mijn nieuwe wijn en bier. Waar ik vroeger op mijn gemak vijf vaasjes bier weg tikte binnen het uur neem ik tegenwoordig genoegen met twee flesjes Heineken 0.0 in de kroeg. De volgende dag geen kater is natuurlijk ook meegenomen.
Maar is het net zo gezellig in de kroeg of op een feestje zonder alcohol? Drank maakt mensen wat losser maar kan ook ontaarden in irritant gedrag of zelfs een robbertje vechten. Ik ben sinds vijf maanden de enige van mijn vrienden die broodnuchter is. Sommigen binnen de  vriendengroep noemen me doodkeuk een NSB-er, anderen nemen mij als lichtend voorbeeld voor hun verslaving. Maar stoppen met roken staat hoger op hun bucket-list. En dat is al een hele uitdaging.
Op het feestje van vriendje Hidde - de zoveelste 50-jarige - bleek dat ik ook zonder drank slap kan meelullen over sport, politiek en vrouwen.  Maar ik ben dan ook een beetje crazy van mezelf.

Ab+