Ich bin ein Berliner

Ik moest even wennen aan de gedachte maar keek er toen het zover was toch naar uit. Met de trein naar Berlijn, had Ing bedacht. De Volvo was not amused.

Doen wij ook eens wat voor het klimaat - zonnepanelen ook in aanvraag - en het is weer eens wat anders. Echter de mitarbeiter van het spoor in Duitsland dachten daar anders over. Een landelijke Streik zette een streep door onze duurzame vakantieplannen. De Volvo lachte stiekem in zijn vuistje.

Echter om nou in één ruk - ruim 7 uur - naar Berlijn te rijden is op onze oude dag ook misschien wat teveel van het goede. Langs broer Erik in Apeldoorn en daarna richting Hannover klonk als een plan. In de buurt van Hannover vonden we bovenop een berg - heuvel misschien dichter bij de waarheid - een hotel met panorama view auf Hameln, een plaatsje aan rivier Wezel. Het Spa-achtig hotel had ruim ingerichte kamers met prachtig uitzicht op Hameln en een heuse douche waterval. Het uitermate zachte water uit de douche was een feestje voor de huid, maar hierdoor had ik wel vier (!) bad hairdays. Of moet ik gewoon naar de kapper?

In de wijk Mitte - centrum Berlijn - hadden we een modern hotel achter een smalle eeuwenoude gevel. Prima hotel, maar waarom ze een Fatboy zitzak als kussen hadden mag Joosten weten. Op onze eerste (halve) dag in de Duitse hoofdstad hadden we alle 'must see' items al gezien. Het was nog even spannend of we Berlijn wel zouden halen. De Volvo vond het leuk - haha - om even niet in de versnelling te gaan. Als dat maar goed gaat..

We konden de rest van de dagen op zoek naar het noch immer alternatieve rauwe Berlijn. We wilden zoveel mogelijk op gaan in de ruige metropool. Ook ging ik als fervent Einzelgänger regelmatig op zoek naar de juiste toon in de Ing-Ab verhouding.  

We hadden het idee dat het Schmutzige karakter van Berlijn ook door de Duitse hoofdstad gecultiveerd wordt gezien de vele vervallen gebouwen vol met gravity die bij nader onderzoek dienst doen als bar, restaurant of kunstenaarsbolwerk. De vele zwervers zijn niet gecultiveerd, maar horen wel bij het ruige Berlijnse straatmeubilair.


Op het Berlijn programma stond ook een nieuwe - bij voorkeur een tweedehands - garderobe voor Ab+. We gingen met succes op vintage puma schoenen-jacht bij sneakerparadijs 'Overkill' en vintagestore Pauls Boutique. Puma Clyde (?) maat 46(!) was het pareltje binnen de schoenenzee bij Pauls. Ook een vergelijkend warenonderzoek naar de beste braadworst van Berlijn maakte deel uit van onze roadtrip. Deze vond ondergetekende bij Curry 61 waar ieder moment van de dag een rij stond. De lekkerste taart - Chocolat cruncy cake - vonden we bij ons om de hoek bij Keyser Soze. Of was toch de Apfel-Zimt bij Schleusen Krug in Tiergarten? 

Mijn Cube en leenfiets voor Ing (€12 per dag!) bracht ons ook bij het megalomane vliegveld van Nazi-Duitsland, Tempelhof. Het monsterlijke vliegveld is op zijn Berlijns prachtig vervallen. Helaas was Techno-Walhalla Bargain - toppunt Berlijns rauwe architectuur - alleen am wochenende open. Misschien maar beter.

Na een uitgebreid ontbijt was het wieder zu hause…als de Volvo het tenminste deed. De Volvo bleek ook te streiken. Wederom schakelde hij niet. Scheisse. 

Gelukkig was de Streik van de DB over. Prins Charles - God save the Queen..oeps -moest immers met de trein van Berlijn naar Hamburg. Wel nog even langs gevonden voorwerpen…pfff.

Ab+