De geur van draadjesvlees vulde de huiskamer. De riblappen die nog net boven de jus te zien waren vielen in de oude gehavende braadpan al goed uit elkaar. De geschilde aardappelen, peen en uien had ik net in een grote pan opgezet. De stamper lag klaar om de hutspot eens flink in elkaar te stampen. Mijn frustratie moest er toch een keer uit.

Dit jaar dus geen bevrijding, bier en losbandigheid voor mij. Het beleg van mijn Brein duurt nu ruim een maand. Het ontzet vergt tijd, geduld en vertrouwen. Net als de uitgehongerde leidenaren in 1574. Zij werden bevrijd door de Watergeuzen die het land onder water lieten lopen en zo de Spanjaarden verrastte. Tot volgend jaar bij deze mooie traditie.
Ab+