Aranburu, het vriendelijke Baskische monster.

Ter voorbereiding op de Ardennenklassiekers was het halve wielerpeloton neergestreken in Spaans Baskenland voor een uitdagende ronde. 

Het mooie lenteweer in Nederland was nog ver weg en politiek Den Haag breekt zijn hoofd over waarom leugenaar Rutte bleef zitten en eventuele versoepelingen nu we het coronavirus langzaam onder controle krijgen. De zorg is overigens minder positief. Ideale omstandigheden dus om weg te dromen bij de Baskische wielerronde. 


Team UAE was naar Baskenland getrokken met een sterrenensemble. Pogacar, McNulty, Hirschi, Majka stonden gesoigneerd aan de start. Primoz Roglic moest het doen met de youngsters Vingegaard, Oomen en Tolhoek. Astana hield het bij lokale helden als Fraile, Izagirre en Aranburu. De laatste naam doet me denken aan een vriendelijk monster uit een Baskisch sprookje. 

Op het bergachtige parcours daalden het Astana trio regelmatig met gevaar voor eigen leven. Zo won Aranburu glorieus de 2e etappe. Tegen de 100 km p/u stortten ze zich naar beneden om de klassementsploegen als Jumbo-Visma en UAE onder druk te zetten. Zo ook in de laatste korte koninginnenrit - zeven beklimmingen - naar het heiligdom van Arrate. In de afdaling van de vierde beklimming, de Elosua-Gorla, daalden de Astana-mannen weer als een baksteen. Maar team Jumbo-Visma met Oomen en Roglic waren alert mee. Zo ook de eenlingen Gaudu en Carthy. Movistar was met Mas en Valverde vertegenwoordigd. De mannen van UAE met gele truidrager McNulty hadden de slag gemist en moesten in de achtervolging. In zijn ijver de kopgroep te achterhalen loste kopman Pogacar op de volgende beklimming, de Krabelin, zijn ploeggenoot en klassementsleider McNulty. Op datzelfde moment plaatste Roglic in de kopgroep een versnelling waardoor veel renners, waaronder Landa, moesten passen. Carthy, Gaudu en Valverde konden wel mee, maar de laatste moest even later toch lossen. Pogacar met onder andere Vingegaard en Yates bleven op een klein gaatje. Op de laatste beklimming naar het heiligdom van Arrate demarreert Gaudu. Roglic kan aanklampen, maar Carthy moet de twee laten gaan. Omdat de achtervolgende groep, waar iedereen naar Pogacar kijkt, niet dichterbij komt gaan Gaudu en Roglic uitmaken wie de etappe wint. Ze gooien het op een akkoordje. Roglic laat deze keer - in Parijs-Nice geen kadootjes - de etappe aan de Fransman en wint zelf de Ronde van Baskenland. Zo wint hij het eerste onderlinge duel, na de dramatische Tour in 2020, met Pogacar. Wordt vervolgd. 

Ab+