Ab+ sloot een geweldig wielerjaar af met de WK Gravel in Oirsbeek, Limburg. Persoonlijk een prachtig jaar met een geweldig Grand Départ in Lille/Boulogne sur Mer met broer Erik en vriend Witte. Ook ons jaarlijkse RVV-uitje was weer een feest van herkenning ondanks het slapen in twee opgeviste zeecontainers. Ook heb ik genoten van de tweewekelijkse Meijendel rondjes incl. appeltaart en bezoek pa en ma. R.I.P. De laatste maand probeer ik wat meer aero op de fiets te zitten. Dit in navolging van kanonskogel Evenepoel die het EK en WK tijdrijden won met twee vingers in de neus. Lange solo’s à la Pogi in EK en WK zijn mij niet vreemd. Ik fiets over het algemeen in mijn uppie.
Wereldkampioen MVDP deed niet mee aan de WK Gravel, maar gelukkig was ik van de partij voor de Limburgse organisatie. Ook vriend Joris en zijn zoon Thymen sloten zich aan in Oirsbeek. Het prachtige noord-Limburgse heuvelland was het decor van het WK Gravel. Ik had geen ideale voorbereiding door een flinke gravel-schuiver begin september en een, nog altijd onwillige bil. Maar ik was goed genoeg om te starten. Ons onderkomen was een riante woodlodge. Ik zoek na twee overnachtingen nog steeds naar woorden wat het is. Iets met hout, geloof ik.
In het gravel rondje van 58 kilometer namen superknechten Joris en Thymen, ondanks minimale voorbereiding, de kop. Het parcours was prachtig, maar killing voor mij. Venijnige klimmetjes, duizelingwekkende afdalingen en mooie vergezichten kenmerkten het uitdagende rondje. Kopman Ab+ kon het straffe tempo van Joris en Thymen nauwelijks volgen. Op de steile korte klimmetjes stond de oververhitte kopman regelmatig geparkeerd. Gelukkig wachtten Joris en Thymen waardoor ik, op mijn tandvlees, weer aan kon sluiten. Moegestreden, maar voldaan bereikten we de finish waar we onszelf trakteerden op een Limburgse rijstvlaai.
In de middag, na een survivaltocht door de Limburgse natuur voor een prachtige plek aan het parcours, was het de beurt aan de heren. De intercontinentale renner (!) Biesterbos verraste de gehele wereldtop. De club renner van Beat zat mee in de vroege vlucht en hield het vol tot in de diepe finale. Daar werd hij op waarde geklopt door Florian Vermeersch.
Het WK Gravel bij de vrouwen werd het voor de zoveelste keer een catfight. Van Amrooij werd in de laatste honderd meter nog teruggehaald. Niet door een buitenlandse wielrenner. Maar notabene haar Nederlandse ploeggenoot Kastelijn reed het laatste gaatje dicht nadat eerst Wiebes doodleuk haar Italiaanse SD Worx- ploegmaat op kop had gezet. Van Amrooij was tot tranen ontgoocheld van het onsportieve gedrag van haar roomy Kastelijn. Deze verscheen dan ook niet voor de camera. Het woord gunnen komt niet voor in het woordenboek van Nederlandse wielrensters. Bondscoach Laurens zei dat iedereen zichzelf had geplaatst voor de WK gravel en rijdt daarom ook voor zichzelf. Van ploegenspel of tactiek is dan ook geen sprake. Te makkelijk naar mijn mening. Wat doe je dan als bondscoach?
Op zaterdag werd ook het wielerseizoen bij de profs afgesloten met Il Lombardia. Deze keer met start in Como en finish in Bergamo. Good old Bauke Mollema, ook aan de start, won het monument in 2019.
Waar iedereen voor vreesde werd werkelijkheid. Na het WK, EK won hij ook de Ronde van Lombardije met een lange solo. Niemand kon Pogi volgen toen hij vanuit het zadel versnelde op Passo di Ganda (9 km à 7%), ruim 40 kilometer van de finish. Het wachten is op MVDP die Pogi als enige aan kan. Tot in het voorjaar 2026.
Ab+
