Ab+ en zijn gezin - Ing en 20+ kinderen Juul en Job - maakten een roadtrip naar het Noorden. Maar niet zonder de Tour natuurlijk.
Etappe 1. Leiden - Hamburg, 560 km. We hadden er zin dus we sprongen in de Volvo mee in de vroege vlucht. Eerst richting Groningen, maar al gauw stonden we stil door Duits achterstallig onderhoud van het vele straatmeubilair. ‘Wir schaffen das’, had toenmalige bondskanselier Angela Merkel nog gesagt. Of ging dat ergens anders over?
Ondanks de ellenlange Stau rond Bremen en Hamburg hielden we ons hoofd koel. Glücklich waren we net op tijd binnen om te genieten van de Altstadt.
Laat in de avond zag ik in ‘de avondetappe’ dat Pogi met overmacht de klimtijdrit in Peyragudes had gewonnen en verrassend ruim een halve minuut had gepakt op 'wieltjesplakker' Vingegaard. De dag daarvoor had Pogi het jongetje uit het Visma-lab ook al een draai om zijn oren gegeven op de Hautecamp.
Etappe 2. Hamburg - Kopenhagen, 335 km. Na een vroeg vluchtig bezoek aan Neustadt Hamburg - prachtig Elbphilharmonie-gebouw - was het richting de boot in Puttgarden (GE) wieder Stau. Toch haalden we op de valreep de boot naar Denemarken. We gingen als laatste auto de boot op. Thank God. Een kleine twee uur later haalden we de finish in Kopenhagen.
Kopenhagen is zonder overdrijven een geweldige metropool. Niet voor niets staat Kopenhagen in de top 5 ‘most liveable cities on earth’. Twee dagen is eigenlijk te weinig, maar we waren er al een x geweest.
Architectonische hoogstandjes worden afgewisseld met prachtige vrij toegankelijke zwemplekken in de waterrijke hoofdstad. Ing voelde zich als een vis in het water. Ook Juul en Job vonden het een plons walhalla. Zelfs ondergetekenden waagde een sprong in het diepe. Al ging dat met veel onnodig kabaal. Daarnaast telt Kopenhagen verschillende alternatieve wijken. In Nørrebro slenterden JJ en Ing langs de vele vintage shops en eclectische cafeetjes. Ik nam hier en daar een break voordat ik weer op mijn MTB stapte.
Op Ziggo-go zag ik die zaterdagavond een bevrijde Arensman de koninginnenrit van de Tour winnen in de Pyreneeën. De lofzang met Thijzzz en Jip in podcast ‘In de Waaier’ was meer dan terecht.
Etappe 3. Kopenhagen - Agunnaryd (SE), 192 km. Op maandag namen we, net als de Tour, een rustdag. We verlieten Denemarken voor Zweden. De Volvo V70 voelde zich direct thuis, dat merkte ik. We hadden de tussenstop richting Stockholm gepland in the middle of nowhere (Agunnaryd). JJ sliepen in een boomhut tent en wij in een verbouwde Zweedse schuur. De stilte van de camping in midden Zweden was een welkome afwisseling. Alleen jammer dat de moose - ondanks de ontelbare moose-waarschuwingsborden - zich niet liet zien. In de Tour won superknecht Wellens de heuveletappe naar Carcassonne. De Belgen waren in de wolken na eerder uitvallen van hun wonderkind Evenepoel - zwak, ziek en misselijk.
Etappe 4. Agunnaryd - Stockholm, 456 km. Na onze rustdag was het, net als in de Tour, volle bak koers. We knalden in deze etappe met een gemiddelde van 125 km/u Stockholm binnen. Terwijl Ing en JJ gingen plonsen vanaf de dichtstbijzijnde steiger pikte ik de prachtige finale naar de Mont Ventoux mee. Die Fransen konden sinds lange tijd weer eens juichen op de mythische berg. Paret-Peintre, 52 kg schoon aan de haak, won in extremis het sprintje van de Ier Healy. De overwinningsbeelden van Soudal Quick Step zijn, net als de overwinning, historisch. Ga vooral terugkijken.
Ons onderkomen in een buitenwijk van Stockholm was een villa, met een riant terras met verschillende niveaus en zitjes. Een heerlijke plek om een kleine week Stockholm te verkennen en de Tour te volgen. ‘Ing, JJ, we eten over 4,5 kilometer’.
Stockholm is vergeleken met Kopenhagen een oude dame. Maar wel een prachtige oude dame op stand. De skyline wordt gekenmerkt door tientallen mooie kerkspitsen, statige herenhuizen aan de kade en kasteelachtige gebouwen. Onze favoriete wijk was Södermalm. Een alternatieve wijk met veel vintage stores en leuke eettentjes. Hoogtepunt - letterlijk en figuurlijk - was Mosebacketerassen, een bomvolle Zweedse biergarten. Daarnaast heeft Stockholm een prachtige archipel met een magische kustlijn met Zweedse karakteristieke gekleurde houten huizen en ontelbare eilandjes. Op eiland Vaxholm waande we ons even Pippi door op de veranda van Villa Kakelbont uit te blazen. Eenmaal thuis zag ik in Vivé le velo dat Arensman de bergetappe naar La Plagne had gewonnen. Hij versloeg notabene Pogi en Vingegaard (!) die elkaar het licht in de ogen niet gunde.
Het hoge tempo van JJ zorgden er wel voor dat Ing en ik - liefkozend de bejaarden genoemd - uitgepierd waren na de roadtrip. Zonder reisleider Juul - werd ze soms moe van - hadden we nu nog naar de weg in Stockholm gezocht.
Na het afzetten van JJ op het vliegveld konden we even twee dagen bijkomen - en kibbelen - in Motala aan het Vätternmeer. Het meer is wonderschoon, rustig en puur. Na een fietstochtje was ik in ons ‘boothuisje’ getuige van de wederopstanding van van Aert. Hij redde de Tour van Visma door op de Montmartre-klim Pogi uit het wiel te rijden (!) en solo over de finish te komen op de Champs Elysees. Pogi - won de vierde x geel - reed, ondanks het slechte weer, volle bak. Welke gele trui drager zou dat doen? De derde week was de beste wielrenner ter wereld niet in zijn sas. Een klassement rijden gaat je immers niet in de koude kleren zitten. In Parijs liet Pogi zijn klassieker-wielerhart spreken. Heerlijk, maar wel levensgevaarlijk bij nat weer. Bij dat Visma-jongetje uit het lab liep het, in het regenachtige Parijs, dun door de broek. Ook mocht hij niet actief meedoen van Trini.
We topten de roadtrip af met tussenstops richting huis aan de Deense kust, Mosede (DK) en Buxtehude (DE) aan de Elbe.
De Tour was geweldig. De Tour de Nordic was minstens zo mooi. We hebben genoten.
Ab+
