Tour de Nordic

Ab+ en zijn gezin - Ing en 20+ kinderen Juul en Job - maakten een roadtrip naar het Noorden. Maar niet zonder de Tour natuurlijk. 

Etappe 1. Leiden - Hamburg, 560 km. We hadden er zin dus we sprongen in de Volvo mee in de vroege vlucht. Eerst richting Groningen, maar al gauw stonden we stil door Duits achterstallig onderhoud van het vele straatmeubilair. ‘Wir schaffen das’, had toenmalige bondskanselier Angela Merkel nog gesagt. Of ging dat ergens anders over?

Ondanks de ellenlange Stau rond Bremen en Hamburg hielden we ons hoofd koel. Glücklich waren we net op tijd binnen om te genieten van de Altstadt. 

Laat in de avond zag ik in ‘de avondetappe’ dat Pogi met overmacht de klimtijdrit in Peyragudes had gewonnen en verrassend ruim een halve minuut had gepakt op 'wieltjesplakker'  Vingegaard. De dag daarvoor had Pogi het jongetje uit het Visma-lab ook al een draai om zijn oren gegeven op de Hautecamp.

Etappe 2. Hamburg - Kopenhagen, 335 km. Na een vroeg vluchtig bezoek aan Neustadt Hamburg - prachtig Elbphilharmonie-gebouw - was het richting de boot in Puttgarden (GE) wieder Stau. Toch haalden we op de valreep de boot naar Denemarken. We gingen als laatste auto de boot op. Thank God. Een kleine twee uur later haalden we de finish in Kopenhagen.

Kopenhagen is zonder overdrijven een geweldige metropool. Niet voor niets staat Kopenhagen in de top 5 ‘most liveable cities on earth’. Twee dagen is eigenlijk te weinig, maar we waren er al een x geweest. 

Architectonische hoogstandjes worden afgewisseld met prachtige vrij toegankelijke zwemplekken in de waterrijke hoofdstad. Ing voelde zich als een vis in het water. Ook Juul en Job vonden het een plons walhalla. Zelfs ondergetekenden waagde een sprong in het diepe. Al ging dat met veel onnodig kabaal. Daarnaast telt Kopenhagen verschillende alternatieve wijken. In Nørrebro slenterden JJ en Ing langs de vele vintage shops en eclectische cafeetjes. Ik nam hier en daar een break voordat ik weer op mijn MTB stapte.

Op Ziggo-go zag ik die zaterdagavond een bevrijde Arensman de koninginnenrit van de Tour winnen in de Pyreneeën. De lofzang met Thijzzz en Jip in podcast ‘In de Waaier’ was meer dan terecht.

Etappe 3. Kopenhagen - Agunnaryd (SE), 192 km.  Op maandag namen we, net als de Tour, een rustdag. We verlieten Denemarken voor Zweden. De Volvo V70 voelde zich direct thuis, dat merkte ik. We hadden de tussenstop richting Stockholm gepland in the middle of nowhere (Agunnaryd). JJ sliepen in een boomhut tent en wij in een verbouwde Zweedse schuur. De stilte van de camping in midden Zweden was een welkome afwisseling. Alleen jammer dat de moose - ondanks de ontelbare moose-waarschuwingsborden - zich niet liet zien. In de Tour won superknecht Wellens de heuveletappe naar Carcassonne. De Belgen waren in de wolken na eerder uitvallen van hun wonderkind Evenepoel - zwak, ziek en misselijk.

Etappe 4. Agunnaryd - Stockholm, 456 km. Na onze rustdag was het, net als in de Tour, volle bak koers. We knalden in deze etappe met een gemiddelde van 125 km/u Stockholm binnen. Terwijl Ing en JJ gingen plonsen vanaf de dichtstbijzijnde steiger pikte ik de prachtige finale naar de Mont Ventoux mee. Die Fransen konden sinds lange tijd weer eens juichen op de mythische berg. Paret-Peintre, 52 kg schoon aan de haak, won in extremis het sprintje van de Ier Healy. De overwinningsbeelden van Soudal Quick Step zijn, net als de overwinning, historisch. Ga vooral terugkijken.

Ons onderkomen in een buitenwijk van Stockholm was een villa, met een riant terras met verschillende niveaus en zitjes. Een heerlijke plek om een kleine week Stockholm te verkennen en de Tour te volgen.  ‘Ing, JJ, we eten over 4,5 kilometer’.

Stockholm is vergeleken met Kopenhagen een oude dame. Maar wel een prachtige oude dame op stand. De skyline wordt gekenmerkt door tientallen mooie kerkspitsen, statige herenhuizen aan de kade en kasteelachtige gebouwen. Onze favoriete wijk was Södermalm. Een alternatieve wijk met veel vintage stores en leuke eettentjes. Hoogtepunt - letterlijk en figuurlijk - was Mosebacketerassen, een bomvolle Zweedse biergarten. Daarnaast heeft Stockholm een prachtige archipel met een magische kustlijn met Zweedse karakteristieke gekleurde houten huizen en ontelbare eilandjes. Op eiland Vaxholm waande we ons even Pippi door op de veranda van Villa Kakelbont uit te blazen. Eenmaal thuis zag ik in Vivé le velo dat Arensman de bergetappe naar La Plagne had gewonnen. Hij versloeg notabene Pogi en Vingegaard (!) die elkaar het licht in de ogen niet gunde.

Het hoge tempo van JJ zorgden er wel voor dat Ing en ik - liefkozend de bejaarden genoemd - uitgepierd waren na de roadtrip. Zonder reisleider Juul - werd ze soms moe van - hadden we nu nog naar de weg in Stockholm gezocht. 

Na het afzetten van JJ op het vliegveld konden we even twee dagen bijkomen - en kibbelen - in Motala aan het Vätternmeer. Het meer is wonderschoon, rustig en puur.  Na een fietstochtje was ik in ons ‘boothuisje’ getuige van de wederopstanding van van Aert. Hij redde de Tour van Visma door op de Montmartre-klim Pogi uit het wiel te rijden (!) en solo over de finish te komen op de Champs Elysees. Pogi - won de vierde x geel - reed, ondanks het slechte weer, volle bak. Welke gele trui drager zou dat doen? De derde week was de beste wielrenner ter wereld niet in zijn sas. Een klassement rijden gaat je immers niet in de koude kleren zitten. In Parijs liet Pogi zijn klassieker-wielerhart spreken. Heerlijk, maar wel levensgevaarlijk bij nat weer. Bij dat Visma-jongetje uit het lab liep het, in het regenachtige Parijs, dun door de broek. Ook mocht hij niet actief meedoen van Trini.

We topten de roadtrip af met tussenstops richting huis aan de Deense kust, Mosede (DK) en Buxtehude (DE) aan de Elbe.

De Tour was geweldig. De Tour de Nordic was minstens zo mooi. We hebben genoten.

Ab+

Tour 2022 I

Na het wielerfeestje in Denemarken en de ongoing Groenewegen - Jacobsen saga  ging de Tour verder op Franse bodem. 

In rit 4 pleegde Jumbo-Visma een coup. 'We kijken wel hoe de race zich ontwikkelt', zei Jumbo-Visma ontwijkend vooraf. Maar ze hadden wel degelijk een plan. Op de laatste steile klim knalde het voltallige Jumbo-Visma team in dienst van geletruidrager Wout van Aert naar boven. Vervolgens reed de alleskunner iedereen uit het wiel en kwam hij alleen boven op de côte du Cap Blanc-Nez. Op de grote plaat en in tijdrit modus hield hij vervolgens 10 kilometer lang het jagende peloton achter zich. Solo kwam van Aert - na zijn drie (!) tweede plaatsen in Denemarken - als eerste fladderend over de finish in Calais na een ongekend straf nummer.  Pidcock verwoordde de magistrale actie met 'he is fucking with our balls, eh'. 

De vijfde etappe over de kasseien werd een gekkenhuis. De 11 kasseienstroken - totaal 20 kilometer lang zorgden voor spektakel voor de kijkers. De renners van Jumbo-Visma zullen hier anders over denken. Wout van Aert viel in de gele trui viel zonder erg, Vingegaard had even later materiaalpech - ketting eraf - maar kan nog geen band plakken. Hij nam uit paniek de fiets van van Hooydonck die veel groter is. Uiteindelijk reden vier renners (!) op een andere fiets na een fiets carrousel en liepen achterstand op. Vlak daarna struikelde Roglic over een losgeslagen strobaal. Arm uit de kom, zelf teruggezet, maar ook ver teruggeworpen. 

Mathieu had wederom pap in de benen. De hele eerste week zat hij derriere du peloton. Poga daarentegen vloog zonder de hulp van zijn ploeg over de kasseien. Maar pakt uiteindelijk maar 13 seconden op Vingegaard. Wout van Aert zorgde voor de broodnodige damage control. Hij redde niet alleen het klassement voor Vingegaard maar ook zijn gele trui. Hij offerde zich op voor de ploeg terwijl hij gezien zijn benen voorin had mee kunnen doen. Roglic verloor ruim 2 minuten en een tourzege is daarmee onwaarschijnlijk. 

Ontsnappingskoning Taco van der Hoorn miste de winst in de mini Parijs-Roubaix etappe op een paar millimeter. Hij zat de hele dag in de kopgroep maar werd in extremis geklopt door medevluchter Clarke in een prachtige sprint. 

In de langste etappe van de Tour naar Longwy regende het demarrages in het eerste uur. In de heuvelachtige etappe  - gemiddelde snelheid 49,2 kilometer! - had Jumbo-Visma - lees Wout - het zotte en stompzinnige plan om van Aert in een grote kopgroep weg te laten komen en zo het team van Poga op te roken. Dit in plaats van rustig in de buik van het peloton mee te peddelen en de kaart van Aert pas in de finale spelen. Van Aert rookte zichzelf op in een - jammer genoeg - te kleine kopgroep. 10 kilometer voor de streep werd de Belg van Mars ingelopen door een ontketend peloton. Wel te prijzen dat Jumbo-Visma ieder scenario / truc uit de kast haalt om (straks) Poga pootje te lichten. In de sprint bergop bleek vervolgens Poga maar weer eens veel te sterk voor zijn 'concurrenten'. Zeker omdat van Aert teveel met zijn krachten had gesmeten. 

De volgende etappe met de steile klim naar La Super Planche des Belles Filles werd een prachtig duel tussen Vingegaard en Pogacar. Poga won uiteindelijk maar moet straks in het hooggebergte toch rekening houden met de frêle Deen. Poga verbeterde en passant het KOMmetje  - van Pinot - man van de streek - op La Planche. 

De rit naar Lausanne bewees dat Jumbo-Visma wel een etappe kan controleren en van Aert te laten winnen in de finale. De Belg won de 8e heuvelachtige etappe in een sprint bergop. 

De eerste Alpenetappe werd een duel tussen Pinot en Jungles. De Luxemburger Jungles was op de col de la Croix ontsnapt  uit een grote kopgroep. Pinot probeerde - bekken trekkend - hem tevergeefs op de laatste col nog te achterhalen, maar de tijdrijder Jungles hield stand en kwam solo over de finish in Châtel. Het peloton daarachter nam vast een voorschot op de rustdag morgen en rolde één minuut later met gele truidrager Pogacar over de finish. 

Terwijl de mannen de eerste week achter de rug hebben, waren de vrouwen in Italië actief. 'Good old' Annemiek van Vleuten won met overmacht de Giro voor de derde keer. Straks ook de Tour feminin? 

Ab+

Voorspel Tour 2022

De Tour de France wordt dit jaar afgetrapt met een individuele tijdrit in Denemarken op 1 juli. Mijn koffer - en die van mijn broer - staan al klaar. Geel gepimpt fietsje gaat natuurlijk ook mee. Nu maar hopen dat in de aanloop mijn vader geen brokken maakt. Afgelopen twee jaar was het iedere keer raak, gelukkig net op tijd was die ouwe hersteld. La Grand Boucle finisht drie weken later traditiegetrouw in Parijs op de Champs-Elysees. 

In de eerste week kunnen de favorieten hun borst nat maken. Er staat in Kopenhagen een technische individuele tijdrit van ruim 13 kilometer op het programma. In de 5e etappe moeten ze een mini Parijs-Roubaix overleven en in etappe zeven wordt de steile  Planches des Belles Filles beklommen. 

Na zijn showdown in de Giro is MVDP van plan om met name de eerste week te vlammen. Hij heeft zich - zo te zien op Insta - in alle rust en met veel plezier op de racefiets en op de mountainbike (?!) in Livigno en omgeving voorbereid. De technische ITT in Kopenhagen zou hem moeten liggen. Of toch een prooi voor zijn eeuwige rivaal Wout van Aert? Ik zal hem vooruit schreeuwen in de straten van de Deense hoofdstad. Ook de Mini-Parijs-Roubaix etappe belooft een duel te worden tussen de twee wielerfenomenen die met het hart koersen. Voor de rest zal MVDP zoals altijd koers maken als hij er zin in heeft. Ook kijk ik al uit maar de gepimpte Canyon fietsjes van Alpecin-Fenix. 

Daarna is het in de tweede en derde week aan de klassementsrenners in het hooggebergte. In de voorbereiding hebben zij hun uiterste best gedaan om elkaar te ontlopen. Roglic won met zijn zege in de Dauphiné pas zijn eerste ronde wedstrijd in Frankrijk. Een voorbode? Jumbo-Visma was met van Aert, Vingegaard en Roglic heer en meester in de Dauphiné. Met Vingegaard en met Roglic heeft de geel-zwarte formatie twee potentiële Tourwinnaars die samen misschien Poga aankunnen. Dumoulin is er niet meer bij gezien de ex-Girowinnaar  - na lang wikken en wegen - zijn fiets aan de wilgen gaat hangen aan het einde van het seizoen. 

Pogacar heeft zich zoals altijd voorbereid in eigen land, de ronde van Slovenië. Er reden nog meer renners rond in het thuisland van Poga, maar voor spek en bonen. In eigen land wordt het wielerfenomeen op handen gedragen. Eens te meer bewees hij in Slovenië dat hij de kloppen man is in de Tour. Met twee vingers in de neus ging hij met ploeggenoot Majka de bergen over. De rest was in geen velden of wegen te bekennen. Ineos heeft niet echt een renner die zich kan meten met Roglic en Pogacar, maar wel een sterk blok met Martinez, Yates en Thomas. Bernal is nog herstellende van een horrorcrash. Dark horse is de Fransman (?!) Vlasov. En wat kan Kelderman na een goede, maar onfortuinlijke - what's new? - Giro? Kan Groenewegen nog potten breken in de spint tegen landgenoot Jacobsen of de Belg Jasper Philipsen? Gaat van Aert zich mengen in de strijd om de groene trui? MVDP toch ook voor het groen? En kan de Mol een etappe pakken? Allemaal vragen om naar uit te kijken.

In de tweede en derde week van de Tour 2022 moeten de renners onder andere usual suspects als de Alpe d’Huez, Col de Galibier en de Col d’Aspin in respectievelijk de Alpen en de Pyreneeën beklimmen. Hier zal  de Vorentscheidung plaatsvinden. Maar hopelijk ontbrandt de Tour al de eerste week in de (waaier) etappe over de brug (18 km!) naar Nyborg of op één van de vele kasseienstroken in Noord-Frankrijk.

Mocht Poga op achterstand gereden zijn - bijna ondenkbaar - kan hij dit altijd nog goedmaken in de afsluitende tijdrit in Rocamadour op de voorlaatste dag. Op een nagenoeg vlak parcours zal de winnaar bekend worden van de 109e Tour de France. Vive le Tour! 

Ab+