We hadden kaartjes voor de finale gekregen van tennismaatje en oud-winnaar Pat Cash.
Het was op papier een droomfinale. Nummers 1 en 2 van de wereld in de finale van de Australian Open. De twee warriors, Nadal en Djokovic stonden voor de 53e keer tegenover elkaar. Onderling resultaat 27-25 in het voordeel van Djokovic. De hoge verwachtingen werden echter niet waargemaakt. Het werd een eenzijdige finale in de snikhete Rod Laver Arena in Melbourne. Djoko was een klasse apart en was wederom op hardcourt de bovenliggende partij. Het werd zelden echt spannend en zeker geen thriller zoals in 2012, toen Djoko na bijna 6 uur gesloopt als winnaar van de baan stapte.
Ondanks dat Nadal zijn spel licht heeft aangepast - serveert heter en speelt aanvallender - kon hij het hoge baltempo van Djokovic niet volgen. Djoko zijn backhand was veel te machtig voor de Spanjaard. Novak nam de ballen zeer vroeg en stond dicht bij de baseline, Nadal kwam geen moment in de wedstrijd.
In de semifinal had de Spanjaard nog het aanstormende Griekse talent Tsitsipas - had Federer verrassend verslagen - weer met beide benen op de grond gezet. Maar Djoko was twee maatjes te groot.

Ook ik moet nog wat stappen maken wil ik net als Djokovic straks in het voorjaar indruk maken in de TC Roomburg Arena. De trainingsstage in Melbourne en de match tussen ‘The Djoker“ en ‘Rafa’ was in ieder geval een inspirerende ervaring.
Ab+