Grensverleggend wielerfeestje

Wat is de 'Heilige Week’ van het wielrennen zonder de VengVenga-mannen? Niks, dus wij gaven ook dit jaar weer acte de présence. Deze keer in Aalter, een metropool in het Vlaamse land tussen Gent en Brugge. Ons onderkomen was een verbouwde boerderij met een levend schilderij, een schaapskudde met lammetjes. We kwamen voor de hoogmis van het voorjaar, de Ronde van Vlaanderen. 


Op vrijdagochtend hadden we de Tesla en Audi eTron ‘volgeladen’ en twee fietsjes van Tiem en Ab achterin gepropt.  Die Witte wilde ook dolgraag fietsen, maar was na een hoogtestage op de Veluwe overtraind geraakt dus moest de kasseien en de pittige klimmetjes tot zijn grote verdriet skippen. Timo en ik waren gelukkig wel topfit. Dien zit helaas al jarenlang in een ‘chasse patate' maar wel met het geloof ooit te kunnen aansluiten bij de kopgroep. Vriend Bun heeft geen aspiraties, zit al jaren comfortabel in de bezemwagen 'Venga Venga' te gillen naar iedereen die het maar wil horen.

Al maanden keek Vlaanderen en wij uit naar het duel tussen Mathieu van der Poel en van Aert. Zou Wout, met een andere voorbereiding, het gat naar Mathieu kunnen dichten en zijn eerste monument winnen ? Maar tijdens Dwars door Vlaanderen sloeg het noodlot toe. Wout en een tros andere favorieten vielen hard in een afdaling naar de Kanarieberg in Dwars door Vlaanderen. Van Aert moest de RVV missen. Fysiek en mentaal een vreselijke klap voor de Belg. Vlaanderen huilde.

Vrijdagmiddag, na wat hoogoplopende laad issues onderweg, demarreerde we direct naar de iconische Oude Kwaremont. Maar heilige grond of niet, na een grondige inspectie en carnavaleske beelden uit het verleden, besloten we voor het proletenfeestje op de Kwaremont te passen. Op zaterdag - of was het pas zondagochtend laat? - namen we met militaire precisie het besluit de Ronde zondag op de kruisberg bij Ronse te gaan kijken. Naast dit ongoing topoverleg ‘vermaakten’ we ons met onzinnige discussies over koers situaties en persoonlijke stupiditeiten - hoe kook JIJ een eitje? Ook werden er spelletjes (?!) gespeeld. Onder grote druk van spelletjes addicts Tiem en Bun werd ‘Zet in en win’ en ‘30 seconds’ gespeeld. Zelfs narcist Witte liet zich overhalen. Wel pas nadat hij de spelregels eigenhandig had veranderd. Tijdens ‘30 seconds’ onderscheidde Witte zich voornamelijk  door grensoverschrijdend gedrag jegens - in zijn ogen domme - teamgenoten Ab+ en Dien. Matthijs van Nieuwkerk verbleekt bij zoveel verbaal geweld van ‘Le Blanc'. Witte bleek gedurende het wielerweekend overigens niet de enige. Alle vijf eigenzinnige wielernerds namen elkaar regelmatig ongenadig hard de maat, maar houden stiekem van elkaar. 

MVDP maakte de favorietenrol op paaszondag meer dan waar. Na het traditionele eieren zoeken in een druilerig Vlaanderen vloog hij over de vele steile kasseien klimmetjes. Ook waar wij ons, met gevaar voor eigen leven, hadden verschanst; op de oude Kruisberg bij Ronse. Een A-lokatie waar we de RVV twee keer konden aanbidden met een giga scherm en op loopafstand Belgische Koek-en-zopie. Na een indrukwekkende solo vanaf een spekgladde Koppenberg kwam MVDP solo uitgepierd over de finish in de snelste RVV ooit. De rest kwam op ruim anderhalve minuut op hun tandvlees over de finish. Mathieu was als een kind zo blij, net als wij. Superlatieven schieten tekort, maar we zijn gezegend om Mathieu te zien racen. Waar zien we MVDP volgend jaar? 

Ab+