Paris, Montmartre

Woensdag was het weer Parijs-dag. Maar niet voordat ik mezelf had getrakteerd bij de koffie op een Gland Grand Marnier - soort overtreffende trap van een Éclaire! 

Ik ging vandaag met mijn Beach/Gravel bike het parcours van de wegrit verkennen. Geen probleem om je fiets mee te nemen avec le SNCF. Om het treinstel zijn er drie gratis plekken voor je fiets. Daar kan de NS nog een puntje aan zuigen. 

Job en Ing huurden een fiets via de Velib app. Top, maar een nadeel is wel dat je om de 30 minuten een andere fiets moet pakken en niet bij elke (spontane) stop een Velib stalling hebt…Mede om die reden reed ik Ing en Job uit het wiel na bezoek van het Pantheon en lunch in het prachtige Parc de Luxembourg. 

Ik demarreerde naar de wijk Montmartre. In de historische wijk wordt zaterdag de finale van de wegrace verreden. De renners hebben in de aanloop al tien klimmetjes gehad. In Montmartre moet door de coureurs een kasseienklim (1 kilometer à 6,5% gemiddeld) naar de Sacre Coeur drie keer beklommen worden. Na wat zoekwerk bij 35 graden + (!) vond ik de smalle bochtige klim.  Rechtsaf  ruim voor de Moulin Rouge. Gemiddeld 6,5%, maar sommige stukken zijn echt rete steil. Ik kroop werkelijk naar boven. Mathieu zal hier zaterdag naar boven knallen. Ik kwam weer op adem en temperatuur, onder het genot van een Monaco bij café Le Progrés. 

Op de weg terug naar Gare Austerlitz over de vele ‘nieuwe’ groene fietspaden in Parijs stopte ik nog even bij Centre Pompidu. Het moderne kunstmuseum toonde, geheel in het teken van de Olympische Spelen, de gratis tentoonstelling L’Art de la Victoire, Nike. Zaterdag is het D-Day voor vélo grootmeester Mathieu van der Poel.

Ab+

Matje

In een onbewaakt moment was ik vorige week van mijn stadsfiets gevallen en had mijn knie geblesseerd. Bad timing, want ik zat op mijn Specialized MTB net lekker in een flow. Daarnaast stond mijn second hand strandfiets te trappelen van ongeduld.

Om mijn frustratie een plek te geven ging ik, net als vorig jaar, naar Antwerpen voor de wereldbeker Cyclocross aldaar. Op de beats van Studio Brussel vloog ik in mijn Volvo naar Antwerpen. Bij de Carrefour in Ekeren - vlak buiten Antwerpen - scoorde ik twee Eclairs. Op mijn stadsfiets die ik uit de Volvo had gevist, snelde ik - op pijn begeleiding - naar de eerste hotspot in Antwerpen. 

Het Centraal Station staat bekend als één van de mooiste stations van de wereld.  Ik vergaapte me aan de pracht en praal van de immense stationshal uit 1836 en genoot in het indrukwekkende gouden stationscafé van een cappuccino en een Eclair. 

Op mijn weg naar de hippe kloosterstraat fietste ik nog even langs de Cogels-Osylei.  Deze straat is bekend door zijn  eclectische mix van bouwstijlen. Het ene pand is nog mooier dan het andere. De wijk Zurenborg staat bomvol met prachtige Art Nouveau - of Jugendstil zoals je wilt - huizen.

Na de lunch - uitsmijter met Leffe Blond 0.0 in café Het Heilige Huiske - spoedde ik via de monumentale Sint-Annatunnel (1931)  onder de Schelde - 32 meter diep - naar de linkeroever van Antwerpen. Ik ben altijd weer opgelucht als ik de overkant haal.  Daar stond de eerste clash van het seizoen tussen de drie grote drie - MVDP, van Aert en Pidcock - op het programma. De strijd duurde welgeteld 19 minuten. Toen al nam MVDP, na een slechte start, de kop en gaf een masterclass veldrijden. Van Aert heeft andere doelen dit seizoen..of is hij het gewoon zat om iedere keer van Mathieu te verliezen?

Om eerlijk te zijn was ik ook in Antwerpen om het vieze nektapijtje van Mathieu af te knippen. De meest gesoigneerde wielrenner van het peloton zag er uit als een Haagse Harry. Volgens zijn eigen zeggen gewoon niet naar de kapper geweest in Spanje. Zo’n matje in je nek is natuurlijk allesbehalve gesoigneerd. Ik had voor de start geen kans, maar na de  podiumceremonie zag ik mijn kans schoon. Maar net toen ik de schaar in zijn matje wilde zetten, werd ik overmeesterd door omstanders. Even later werd ik zelfs opgepakt door de politie. Mathieu had wel begrip voor de ludieke actie die geen kwaad in de zin had en bestelde een Leffe blond 0.0 om mij te bedaren. Hij beloofde mij in Antwerpen een goede coiffeur op te zoeken. Met of zonder natuurlijke spoiler belooft zijn huidige topvorm veel goeds voor de rest van het veldrit- en wegseizoen. 

Ab+

Tour de Jumbo-Visma

Jumbo-Visma heeft eindelijk zijn Tourzege binnen. Roglic verspeelde voor mijn ogen  in 2020 op de laatste dag een voorsprong van 57 seconden aan Pogacar die in de afsluitende tijdrit La Planche des Belles Filles opknalde. Dit trauma werd zondag 24 juli 2022 in Parijs recht gezet door de Deen Vingegaard. Hij mocht op de Champs-Elysees de gele trui ontvangen na een ijzersterke Tour. Na de tranen bij de ploegvoorstelling in Tivoli, Kopenhagen volgde de tranen in de armen van 'patron' Wout van Aert - hield het zelf ook niet droog - vlak na de afsluitende tijdrit in Rocamadour op zaterdag. 

De verrassend sterke Deen liet Pogacar in de Alpenrit naar Col du Granon verbouwereerd achter. Pogacar stond dankzij van Aert geparkeerd op de flanken van deze monsterlijke klim. De inzinking op de iconische Col de Granon kon hij niet meer repareren in de Pyreneeën. Wat hij ook probeerde de frêle Deen van Jumbo-Visma bleef gemakkelijk in zijn wiel. 

Maar de echte held van de Tour de France 2022 was Wout van Aert. Hij excelleerde op alle vlakken. Hij won de afsluitende tijdrit in Rocamadour, vloog naar de finish in de heuveletappe naar Calais en offerde zich op om verzopen ploeggenoten weer terug te brengen naar de kop van de wedstrijd en draaide persoonlijk - in dienst van Vingegaard - de nek om van Pogacar in de Alpen. En passant gaf hij één van zijn groene truien aan een supporter die zijn pompje aan van Aert had geleend in de afdaling na de finish. Wout van Mars mocht in Parijs ook een grote prijs ophalen, de groene trui. Hiermee kwam zijn droom uit. Wat heb ik genoten van drie weken lang koers! 

Jumbo-Visma domineerde deze Tour  zoals geen ploeg ooit in de geschiedenis heeft gedaan. Het sterrenensemble boekte in totaal 6 ritzeges en pakte de gele, de bolletjes en de groen trui. Jumbo-Visma heeft in navolging van Totaalvoetbal het Totaalwielrennen uitgevonden waar andere ploegen jaloers naar zullen kijken. Pogacar zal zijn energie over het hele seizoen beter moeten verdelen en zijn bavoure  moeten beteugelen. Alleen jammer dat de Nederlandse ploeg maar één Nederlander in de Tourploeg telde. Er moet altijd ruimte zijn voor verbetering, zelfs bij Jumbo-Visma. 

Ab+

 

Tour 2022 I

Na het wielerfeestje in Denemarken en de ongoing Groenewegen - Jacobsen saga  ging de Tour verder op Franse bodem. 

In rit 4 pleegde Jumbo-Visma een coup. 'We kijken wel hoe de race zich ontwikkelt', zei Jumbo-Visma ontwijkend vooraf. Maar ze hadden wel degelijk een plan. Op de laatste steile klim knalde het voltallige Jumbo-Visma team in dienst van geletruidrager Wout van Aert naar boven. Vervolgens reed de alleskunner iedereen uit het wiel en kwam hij alleen boven op de côte du Cap Blanc-Nez. Op de grote plaat en in tijdrit modus hield hij vervolgens 10 kilometer lang het jagende peloton achter zich. Solo kwam van Aert - na zijn drie (!) tweede plaatsen in Denemarken - als eerste fladderend over de finish in Calais na een ongekend straf nummer.  Pidcock verwoordde de magistrale actie met 'he is fucking with our balls, eh'. 

De vijfde etappe over de kasseien werd een gekkenhuis. De 11 kasseienstroken - totaal 20 kilometer lang zorgden voor spektakel voor de kijkers. De renners van Jumbo-Visma zullen hier anders over denken. Wout van Aert viel in de gele trui viel zonder erg, Vingegaard had even later materiaalpech - ketting eraf - maar kan nog geen band plakken. Hij nam uit paniek de fiets van van Hooydonck die veel groter is. Uiteindelijk reden vier renners (!) op een andere fiets na een fiets carrousel en liepen achterstand op. Vlak daarna struikelde Roglic over een losgeslagen strobaal. Arm uit de kom, zelf teruggezet, maar ook ver teruggeworpen. 

Mathieu had wederom pap in de benen. De hele eerste week zat hij derriere du peloton. Poga daarentegen vloog zonder de hulp van zijn ploeg over de kasseien. Maar pakt uiteindelijk maar 13 seconden op Vingegaard. Wout van Aert zorgde voor de broodnodige damage control. Hij redde niet alleen het klassement voor Vingegaard maar ook zijn gele trui. Hij offerde zich op voor de ploeg terwijl hij gezien zijn benen voorin had mee kunnen doen. Roglic verloor ruim 2 minuten en een tourzege is daarmee onwaarschijnlijk. 

Ontsnappingskoning Taco van der Hoorn miste de winst in de mini Parijs-Roubaix etappe op een paar millimeter. Hij zat de hele dag in de kopgroep maar werd in extremis geklopt door medevluchter Clarke in een prachtige sprint. 

In de langste etappe van de Tour naar Longwy regende het demarrages in het eerste uur. In de heuvelachtige etappe  - gemiddelde snelheid 49,2 kilometer! - had Jumbo-Visma - lees Wout - het zotte en stompzinnige plan om van Aert in een grote kopgroep weg te laten komen en zo het team van Poga op te roken. Dit in plaats van rustig in de buik van het peloton mee te peddelen en de kaart van Aert pas in de finale spelen. Van Aert rookte zichzelf op in een - jammer genoeg - te kleine kopgroep. 10 kilometer voor de streep werd de Belg van Mars ingelopen door een ontketend peloton. Wel te prijzen dat Jumbo-Visma ieder scenario / truc uit de kast haalt om (straks) Poga pootje te lichten. In de sprint bergop bleek vervolgens Poga maar weer eens veel te sterk voor zijn 'concurrenten'. Zeker omdat van Aert teveel met zijn krachten had gesmeten. 

De volgende etappe met de steile klim naar La Super Planche des Belles Filles werd een prachtig duel tussen Vingegaard en Pogacar. Poga won uiteindelijk maar moet straks in het hooggebergte toch rekening houden met de frêle Deen. Poga verbeterde en passant het KOMmetje  - van Pinot - man van de streek - op La Planche. 

De rit naar Lausanne bewees dat Jumbo-Visma wel een etappe kan controleren en van Aert te laten winnen in de finale. De Belg won de 8e heuvelachtige etappe in een sprint bergop. 

De eerste Alpenetappe werd een duel tussen Pinot en Jungles. De Luxemburger Jungles was op de col de la Croix ontsnapt  uit een grote kopgroep. Pinot probeerde - bekken trekkend - hem tevergeefs op de laatste col nog te achterhalen, maar de tijdrijder Jungles hield stand en kwam solo over de finish in Châtel. Het peloton daarachter nam vast een voorschot op de rustdag morgen en rolde één minuut later met gele truidrager Pogacar over de finish. 

Terwijl de mannen de eerste week achter de rug hebben, waren de vrouwen in Italië actief. 'Good old' Annemiek van Vleuten won met overmacht de Giro voor de derde keer. Straks ook de Tour feminin? 

Ab+

Alles sal reg kom

Terwijl Rutte - hij zit er nog altijd - eindelijk aan zijn vierde poging begon om van Nederland een gaaf land te maken, stond bij de gemeentehuizen in Groningen een lange rij aardbeving-gedupeerden. Zij zijn na jaren touwtrekken geen meter opgeschoten en zijn inmiddels veroordeeld tot de bedelstand. Er is een pot geld beschikbaar gesteld, maar wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Het getuigt van structureel onvermogen van Den Haag om de juiste keuzes te maken en dit once and for all op te lossen. Geld om de KLM in de lucht te houden of het het klimaat te redden is er volop maar compensatie voor de Groningers is blijkbaar te duur. Dit is tekenend voor de politieke armoede waar Nederland in zit. 

Met Rutte IV is nieuw elan beloofd, maar ik ben bang dat oude dossiers - Groningen, corona, toeslagen affaire en het stikstofprobleem - de geestdrift van de nieuwe bewindslieden gaat temperen. Wat nu al wel zichtbaar is dat 50% van het kabinet vrouw is. Wat minder Alpha-mannetjes gedrag en meer empathie kan geen kwaad.  Het nieuwe kabinet moet naast de oude dossiers ook echt aan de bak met  'nieuwe' uitdagingen zoals de zorg, ongelijkheid, klimaat, belastingstelsel, onderwijs en de woningbouw die definitief is vast gelopen. Tel daarbij op het wantrouwen van het volk en Rutte IV staat voor een gigantische klus. 

Koning Willy mocht bij de beëdiging van het kabinet opdraven. Bij de vorming van het kabinet was Willy definitief buiten spel gezet. Maar bij de beëdiging heeft hij nog altijd een ceremoniële rol.  Gestoken in een pinguin pak knikte hij nederig bij de introductie van ieder nieuw bewindslid. Ook versprak hij zich vanouds. Bij informele bijeenkomsten - aan de bar - voelt Willy zich als een vis in het water, maar bij formele gelegenheden zou Willy Nederland - en zichzelf - een plezier doen om zijn vrouw Máxima naar voren te schuiven.   

Minister Kaag van Financiën stond niet op het bordes. Zij was besmet met corona. Ondanks haar afwezigheid kan ‘het nieuwe leiderschap’ toch worden gezien als de winnaar van de onderhandelingen. Zij gaat immers over de verdeling van het geld. Hugo de Jonge vlucht met zijn staart tussen zijn benen van het departement gezondheidszorg -naar woningbouw. Als verantwoordelijke voor de corona pandemie had hij geen gelukkige hand. De 'intelligente lockdown', mondkapjes deal van Lienden en de late booster campagne zijn een paar 'hoogtepunten'. Dat belooft wat voor het departement Woningbouw. De woningmarkt zit al jaren muurvast. Kunnen mijn kinderen straks een woning - huur of koop - betalen? De woningcrisis oplossen is een schier onmogelijke opgave. Zeker voor ijdeltuit de Jonge. Mijn verwachtingen zijn wel hooggespannen voor de nieuwe ministers van Gezondheidszorg en Onderwijs/Cultuur. Ziekenhuisdirecteur Kuipers en professor Dijkgraaf komen niet uit het Haagse pluche en ik hoop dat hun idealisme het wint van de waan van de dag. De nieuwe bewindslieden in ‘Kaag I’ hebben een grote zak met geld beschikbaar. Sinds de corna crisis staat de geldkraan vol open. Dit is overigens geen garantie voor het oplossen van de problemen. Hoe de euro's worden verdeeld en welke keuzes gemaakt worden zal het succes bepalen. De jeugd die nu al geen kant op kan - corona beperkingen en huizenmarkt  - zal de rekening in de toekomst gepresenteerd krijgen. Om de jeugd zonder rijke pa of de hardwerkende politieman of onderwijzer niet nog meer op achterstand te zetten wordt het zaak om 'gratis verkregen' vermogen  - feestbox 3 - zwaarder te belasten dan vermogen verkregen door werk. 

De eerdere discussie over macht (kabinet) en tegenmacht (tweede kamer) heeft Rutte handig ontweken door geen regeerakkoord te sluiten, maar een coalitieakkoord. Dit akkoord is volgens leugenaar Rutte minder dichtgetimmerd wat het dualisme zou moet vergroten. 

Maar verreweg de grootste uitdaging is om het vertrouwen van veel kiezers terug te winnen. Te beginnen met een duidelijk corona beleid. Ook ik ben sceptisch geworden door de eerder genoemde 'oude' dossiers, de corona aanpak  en door het zittenblijven van Rutte. Veel mensen leven in een parallelle samenleving omdat zij zich niet meer gehoord voelen door de politiek. Dit aantal is gegroeid sinds corona wat de polarisatie alleen maar heeft doen toenemen. Hun politieke partijen - als ze al gaan stemmen - worden door de gevestigde partijen buitenspel gezet. De meeste hebben dit overigens aan hun zelf te danken door hun extreme denkbeelden en grove taalgebruik in de kamer. Maar je hoeft alleen maar naar de Verenigde Staten te kijken wat de gevolgen kunnen zijn. 

Ab+

IamSpecialized

Ik ben 2022 goed afgetrapt door mijn lang gekoesterde droom te verwezenlijken. Als een kind zo blij heb ik eindelijk - op 55-jarige leeftijd! - een nieuwe Specialized fiets gekocht. Nieuw jaar, nieuwe fiets, nieuwe trails. 

Sinds ik werkzaam ben geweest voor Specialized Benelux tussen 1991-1994 ben ik Specialized minded. Oprichter John van Herwerden en ik (inkoop/logistiek) werden er - out of the blue - uitgebonjourd door een Chinees die het Specialized head office in San Francisco had ingehuurd.  God mag weten waarom we de zak kregen. Dit terwijl 'wij' het fietsmerk Specialized in Europa hebben geïntroduceerd en kijk waar het fietsmerk nu staat. De helft van het peloton rijdt Specialized en is het leading fietsmerk. Maar ondanks het ontslag ben ik altijd een Specialized addict gebleven. Wat me dan zo aanspreekt in het merk is lastig te omschrijven. Het is meer een gevoel naast het mooie design van de fietsen en kleding. Altijd op zoek via Marktplaats naar Specialized gear met die karakteristieke rode bliksem-S. Nieuw spul vond ik altijd te duur. Nog altijd draag ik MTB schoenen uit mijn Specialized periode. Ook kan ik maar geen afstand doen van mijn eerste purple Specialized Allez Comp racefiets. Tijdens het WK Wielrennen in Leuven wilde ik, koste wat het kost, ook zo'n rode gratis Specialized cap hebben waar half Leuven in liep. Dat ik uiteindelijk op mijn knieën moest bij de gesloten Specialized store aan de Bondgenotenstraat had ik er graag voor over. 

Mijn huidige racefiets is een tweedehands Specialized Allez Comp Silver gekocht in 2015. Maar nu heb ik mezelf beloond - waarvoor eigenlijk ? - met een nieuwe Specialized Rockhopper Comp in de kleur Smoke Black. Net als Mathieu van de Poel vind ik racen op de weg saai. MTB-en is meer spelen. En gezien ik toch meer stabiliteit op de MTB heb dan op de racefiets is het een uitermate stijlvolle MTB geworden. 

Het nieuwe speeltje is een mooie bestemming van het kerstgeschenk in harde euro's van mijn vader. Dat de Rockhopper Comp 200 kilometer verderop in Bruchterveld - of all places - stond nam ik voor lief. De rest van Nederland had deze fiets niet in voorraad. Bruchterveld bleek een dorp van niks tegen de Duitse grens, maar wel een Specialized walhalla. Verwonderd bekeek ik de schat aan tweewielers.  Op de terugweg ging ik nog even langs mijn broer in Apeldoorn. Zelfs mijn schoonzusje - niet vies van gesoigneerde fietsjes - was jaloers op de schoonheid van de fiets. Na hetinremmen van mijn schijfremmen ga ik mijn nieuwe 'Tank' gebruiken voor het echte MTB/gravel werk en mijn oude afgetrapte Cube Aim MTB mag mee op de geplande citytrips in 2022. Het belooft een bijzonder fietsjaar te worden. 

Ab+