Landsbelang

Ik heb het altijd onbegrijpelijk gevonden dat ze in de Verenigde Staten de rete-conservatieve moron Trump als president hadden gekozen.

Nooit gedacht dat het in Nederland ook zo ver zou komen. Maar op 22 november 2023 werd de rechts populistische partij PVV van de conservatieve Wilders met 37 zetels (!) gekozen als de grootste partij met de Tweede Kamerverkiezingen. Net als bij Trump was ik - als mid-linkse stemmer - shocked. 

2,5 miljoen (!) kiezers hebben gekozen voor een partij die een deel van de bevolking (moslims) uitsluit, geen vluchtelingen wil opnemen en het niet zo nauw neemt met de rechtsstaat. De soep zal vast niet zo heet gegeten worden als hij wordt opgediend - toch? - in coalitieland Nederland, maar met zo'n uitslag is Nederland voorgoed zijn onschuld verloren.

Een groot deel van de PVV-stemmers zijn geen fan van de islam en komende vluchtelingen. Daarnaast zijn er ook veel 'Henk en Ingrid'-stemmers die stemmen tegen de zittende elite. Ook zijn ze de  moralistische toon van links en hun hobby's zat. Ze ergeren zich aan het linkse 'gelul' over klimaat, biodiversiteit, wokecultuur etc. Nu zijn zij een keer aan de beurt. Zij stemmen Wilders uit protest omdat ze geen vertrouwen in de politiek (meer) hebben met dank aan leugenaar Rutte en de arrogante Henk Kamp, jaren genegeerd zijn en het zat zijn met het wanbeleid van de politiek afgelopen jaren.

De PVV stemmers zijn sowieso een bont gezelschap. Een deel van de islamitische gemeenschap is enigzins verbazingwekkend pro Wilders omdat ze veelal conservatief zijn, net als Wilders. Het klimaat zegt hen niets, hebben niks met linkse idealen - o.a. Lhbtiq+ - en zijn voor een sterke leider en seculiere waarden. Of Wilders dit van tevoren zo heeft bedacht blijft ongewis. 

De gebekte Wilders - oud VVD - heeft in zijn campagne optimaal gebruik gemaakt van 12 jaar VVD-kabinetten onder Rutte die de samenleving onvoldoende oplossingen met name op immigratie geboden heeft. De spreidingswet is nog altijd geen feit en het sluiten van veel asielopvanglokaties sinds 2015 heeft ook niet geholpen. Maar ook op wonen, stikstofbeleid, bestaanszekerheid en zorg een onvoldoende scoort. Daarnaast heeft desinformatie op met name migratie - 'we worden overspoeld met asielzoekers', in werkelijkheid maar 2 per 1000 inwoners - in de ongenuanceerde en onnozele (social) media een rol gespeeld. Ook de tactische blunder van de gladde onervaren VVD-leider Yesilgöz om de deur naar de PVV op een kier te houden, heeft de PVV geen windeieren gelegd. De ruwe en brutale Wilders zag eindelijk zijn kans schoon om misschien wel de grootste partij te worden. De peilingen - niet te sturend? - gaven dit echter niet aan. De mensen vinden het blijkbaar nog altijd  lastig om en plein public voor de PVV uit te komen. 

Ik ben wel verheugd  dat de VVD wordt afgestraft (25 zetels) voor het toenemende wantrouwen in de politiek de laatste jaren, de toeslagen affaire, het doorgeslagen marktdenken en de fuck-up in Groningen, maar had graag de klap van links zien komen. De nieuwe partij Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Omtzigt - die van de toeslagen affaire - komt met 20 zetels met stip de kamer binnen. 'Verlosser' Timmermans van GroenLinks/PVDA behaalde 26 zetels.

Wat je ook van de stemmers op Wilders mag vinden, het is goed dat ze eindelijk een keer worden gehoord. Weten ze trouwens ook dat Wilders flirt met Poetin, uit de EU/NAVO wil, de publieke omroep wil opheffen, klimaatverandering ontkent, niks op heeft met de cultuursector en het rechtssysteem ondermijnt?

De sociaal linkse economische agenda van de PVV kan mij daarentegen meer bekoren. Meer blauw op straat, ondersteunen minima, banken extra belasten hebben mijn steun. Ook heeft hij een punt wat betreft het idiote maandelijkse verhuiscircus tussen Brussel en Straatsburg.  Ik sta overigens wel sceptisch tegenover (nog) meer geld naar de zorg zonder een gezonde discussie en verlaging van de  pensioenleeftijd. 

Hoe nu verder? Welke grote partij durft over zijn schaduw heen te stappen voor het landsbelang? Wilders zegt bereid te zijn om (een deel) van zijn rechts-extremistische standpunten in de ijskast te zetten, maar het woord landsbelang heeft na deze verkiezingen voor mij toch een andere lading gekregen.

Ab+

Op die fiets.

'Meneer, U moet wel een beetje doorrijden hoor’. Ik reed op mijn afgetrapte stadsfiets en draaide net rustig de Blauwpoortsbrug in Leiden - die van de Sinterklaasintocht - op. Twee dames - niet vies van een slagroomtaartje - op een e-bike kwamen met volle vaart uit de Morsstraat en claimde onterecht voorrang. ‘Jullie hebben makkelijk praten op die (fucking) e-bike’, riep ik getergd, maar met een glimlach. ‘Hoe oud zijn jullie eigenlijk, jonger dan ik denk ik?’, riep ik ze vals toe. ‘Hoe oud bent U dan?’ schreeuwde de bijdehandste van het stel. ‘59 lentes’, loog ik om mijn punt kracht bij te zetten. ‘Oh’, dan bent U zeker ouder’, zei één van de dames schuldbewust. Of zette ze me weg als een oude witte lul?

De (fat) e-bikers terroriseren Nederland met alle gevolgen vandien. Het maakt de kloof tussen arm en rijk groter, de jeugd  lui, de wegen onveiliger, zijn een aanslag op het klimaat (accu's en elektriciteit) en leggen extra druk op de zorg. Daarnaast zijn ze snel in hun kuif gepikt als ik als cyclist  (even) in hun wiel zit. 

Overigens is de e-bike een prima alternatief hoor voor de auto in het woon-werk(school)verkeer. Oude lijken mogen daarentegen alleen met een fietsrijbewijs de weg op. 

Ik weet dat Nederland grotere uitdagingen heeft - wonen, bestaanszekerheid, migratie, zorg, klimaat en de VVD de volgende 4 jaar op het strafbankje - met de komende verkiezingen, maar kunnen we alstublieft een (fat) e-bike beperking invoeren?

De elitaire e-bike producent Van Moof gaf onlangs zelf het goede voorbeeld door failliet te gaan als gevolg van wanbeleid. 

Ab+

Ergenissen I

*Het aanhoudende hondenweer. Het blijft maar regenen in oktober en november.

*Tv-reclame van ABNAMRO voor beleggen. Kerel die in een tentje aan een bergwand op 1000 meter hoogte hangt heeft doodleuk een stompzinnig videogesprek  met zijn bank over beleggen. Welke idioot verzint zoiets?

*Conflict Israël - Hamas/Palestijnen. Wie durft na decennia conflicten eindelijk over zijn schaduw heen te stappen? 

*Waarom investeert de EU niet meer in zichzelf gezien het huidige chaotische geopolitieke klimaat.

*Jengelende kinderen in koffietentjes.

* Ontbreken van (mogelijkheid tot) lange termijn visie in politiek omtrent thema's als klimaat, stikstof, zorg, wonen en migratie.

*Saudi-Arabië is het enige land voor organisatie WK Voetbal 2034..pfff.

*Jonge E-bikers die prima op een gewone fiets kunnen.

*Macht van Big-Tech bedrijven. Met name open meningen riool X - voorheen Twitter - van moron Elon Musk. 

* Anonieme MF die mensen terroriseren op social media.

*Bejaarde E-bikes die niet kunnen fietsen.

*Woekerwinsten multinationals zonder dat werknemers profiteren.

*Pepernoten, chocoladeletters en ander snoepgoed al in oktober in de winkel.

*Fucking Halloween verdringt Sint Maarten.

*Money (still) makes the world go round.

*Peperdure onderzoeksbureaus voor stompzinnige onderzoekjes waarvan de uitkomst een open deur is.

Ab+

Appie.nu appeltaart test

Wielrenners en appeltaart zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.  De geschiedenis ken ik niet, maar na of halfweg het fietsrondje genieten van een cappuccino en een appeltaartje - tegenwoordig zonder slagroom - zorgt ook bij deze gesjeesde cyclist voor een geluksmomentje. Mijn energie- en endorfine level schieten omhoog. Gelletjes zijn handig, maar allesbehalve appetijtelijk.  Een appeltaartje is de perfecte mix van glucose en fructose. Appeltaartjes zitten niet voor niets in de schijf van vijf van de Jumbo-Visma personalised plates app.

Na jarenlang genieten ben ik inmiddels een fijnproever van appeltaartjes. Daarom vond ik dat het hoog tijd werd voor de Appie.nu appeltaartjes test.

Ik begin met de slechtste appeltaart. Deze kwam overigens niet op mijn pad bij een fietsrondje. Ja, ook naast het wielrennen eet ik appeltaart. De meest smerige appeltaart at ik vorige week met mijn zoon in de Pijp in Amsterdam. We gingen zijn mogelijke toekomstige kamer bekijken en hadden tijd voor een cappuccino. Ik besloot er een appeltaartje bij te bestellen. Daar heb ik nog spijt van. De kamer was een ruime bezemkast en daar bovenop was de appeltaart niet om over naar huis te schrijven. Een waterige appeltaart - uit de vriezer - voor een godsvermogen (€7,50), net als de bezemkast. Die laatste overigens wel met een ruime gedeelde woonkamer met balkon. Bedreigingen aan mijn adres weerhouden mij de naam van de foute tent te onthullen.

Het appeltaartje die de laatste plaats deelt is de appeltaart bij Beachclub Culpepper aan het Zwarte Pad in Scheveningen. Ook kakelvers uit de vriezer, waterig, niet te vreten. Ik mijd Scheveningen zoveel mogelijk op mijn wielerrondjes sinds dit appeltaartdrama.

Moeder van alle appeltaarten is die van de Albert Heijn. Het recept is net zo geheim als het zoekalgoritme van Google of het recept van Coca Cola. Het ronde kleine zoete appeltaartje is verslavend verrukkelijk met een heerlijke korst.

De meeste appeltaartjes eet ik bij Sisters Beach in Katwijk na ieder fietsrondje Zoetermeer - Wassenaar - Katwijk - Leiden. Meestal op maandagochtend met een cappuccino en het sportgedeelte van het AD waar ik met licht leedvermaak de complete teloorgang van Ajax volg. De Sisters serveren een rond appeltaartje,vers afgebakken in eigen keuken. Goed van smaak, een bijtgrage korst en een mooi uiterlijk. Ook lekker zonder slagroom! In de zomer ga ik overigens bij de Sisters vreemd met een overheerlijke aardbeienslof, vers van bakker Haasnoot in het centrum van Katwijk. 

Maar ook aan de Koele Costa, strandtent in Noordwijk, serveren ze een goede appeltaart voor een ouderwetse prijsje. Altijd vers en met liefde gemaakt. Je moet dan wel zelf de appeltaart halen aan de balie. 

Met verjaardagen ga ik vaak zelf de keuken in. Hier maak ik - al zeg ik het zelf - een heel behoorlijke appeltaart van goudrenetten, rozijnen, suiker, kaneel en deeg. Ook Lee - vriendin Ing - bakt een lekkere appeltaart. Op het jaarlijkse Leidse club weekend serveert zij altijd met liefde een heerlijke losse - valt lekker uit elkaar - appeltaart met verse slagroom. Het zoete appeltaartje van restaurant ‘Buiten in de Kuil’ op de Veluwe bij Lage Vuursche krijgt ook een eervolle vermelding of is het toch de mooie omgeving die meespeelt in de waardering? Ook de appeltaartpunt in het Boscafé ‘Het Hijgend Hert’ in Vijlen, Zuid Limburg is een feestje. De appeltaart met noten komt iedere dag vers binnen van bakkerij Eddie Muytjens uit Gemmenich. Bij restaurant café Heidezicht in Bussum valt vooral de grootte van de appeltaartpunt op. De smaak daarentegen is voor verbetering vatbaar. Maar het prachtige uitzicht op de heide vergoedt veel.

Maar de winnaar van de appie.nu appeltaartjes test is Brasserie Buitenhuis in Leiden-West. Ik eindig hier wel eens na mijn MTB-Gravel-Race rondje. Het is maar net hoe de wind staat en/of opa Daan zijn WiFi weer eens per ongeluk heeft uitgezet. Bij Buitenhuis serveren ze een hele knappe appeltaart, met veel verschillende noten en qua deeg en vulling volledig in balans. Bon appetit!

Ab+

Il Lombardia

Voordat ik in het zwarte (wielren) gat zou vallen werd afgelopen zaterdag Il Lombardia gereden, de traditionele seizoenafsluiter in Noord-Italië. Het nieuws werd echter afgelopen week gekaapt door de mogelijke fusieplannen van Jumbo-Visma en Soudal Quick-Step. Nou, die zijn van de baan. Roglic gaat wel weg - Bora - en Amazon is als sponsor afgehaakt. Wordt vervolgd.

Terug naar de koers. De Ier Ben Healy kleurde met zijn kenmerkende harkende stijl het begin van de koers van de vallende bladeren. De aanvallende renner trok ten aanval op 80 kilometer van de prachtige Italiaanse najaarskoers. Binnen no-time achterhaalde hij de kopgroep en ging erop en erover. 

Maar als UAE gas geeft op de passo di Ganda - 9,2 kilometer à 7,6% - rond 35 kilometer van de finish, wordt de Ier bijgehaald. Al vrij snel werd op de klim  het peloton uitgedund. Ook favoriet (?) Evenepoel moest al vrij snel passen. Zijn ploeggenoot Bargoli - volgend jaar Lidl  Trek - en Roglic konden wel volgen, maar zaten geïsoleerd, terwijl o.a. UAE nog twee troeven had, Yates en Pogacar.

Op het steilste stuk - laatste 2/3 kilometer gaat tegen de 10% - moest toch ook Roglic - volgend jaar Bora - lossen. Maar aan het einde van de klim vond hij zijn tweede adem en kwam op zijn tandvlees toch weer bij koplopers Vlasov en Pogacar.  Bargoli, Rodriguez en Yates nam hij in zijn kielzog mee. Net toen Roglic blij was om weer in de kop van de wedstrijd te zitten, ging Pogi In de afdaling er vandoor. Al snel pakte hij ruim 30 seconden. Ondanks kramp bij Poga komen de achtervolgers,  die ook kapot zaten, geen meter dichterbij. Op 5 kilometer van de meet in Bergamo overleefde hij ook het laatste puistje, de Colle Aperto. Solo arriveerde de beste renner van de wereld in Bergamo en won voor de derde keer op rij Il Lombardia. Het zwarte gat wacht. 

Ab+

#samenwinnen

Sepp Kuss, de superknecht van Jumbo-Visma heeft de Vuelta van 2023 gewonnen. Jumbo-Visma hinkte op twee gedachten in de laatste week maar besloot na veel media-gezeik de rode trui om de schouders van Amerikaan Kuss te houden. Met de winst van de Vuelta voltooit Jumbo een unieke trilogie. Jumbo-Visma wint in één jaar alle drie de grote rondes. Ook nog met drie verschillende renners. Kuss is de eerste meesterknecht in de geschiedenis van het wielrennen die een grote ronde wint.

Alles wees er in het begin van de derde week nog op dat de Jumbo's onderling de strijd mochten aangaan. Ook wekte de suprematie van de Jumbo's de nodige irritatie op. Ex-wielrenner Pineau Jumbo-Visma beschuldigde van mechanische doping. De versnelling van op de Tourmalet kon niet zonder motortje. 

In de 16e etappe naar het bergdorpje Bejes - stukken van 15% - demarreerde Vingegaard 3,5 kilometer onder de top. Hij werd blijkbaar bij Jumbo-Visma afgelopen dinsdag nog gezien als de beste troef gezien om de Vuelta te winnen. De Deen pakte één minuut op zijn (Jumbo-Visma) concurrenten en naderde Kuss op 8 seconden. Was dit afgesproken werk? De mondiale pers viel over Jumbo-Visma heen waarom Vingegaard zoveel tijd had gepakt op Kuss. Oeps, dacht de Deen die maar moeilijk in slaap kwam die nacht op zijn hotelkamer in Asturias. Superknecht Kuss heeft jarenlang zijn ballen voor mij (en Roglic) eraf gedraaid.

De dag daarop stond de monsterlijke Angliru op het menu. Op de mistige Angliru, het beest van Asturië, zou het verschil worden gemaakt. Wie van de drie? 

Maar Evenepoel had andere plannen. In zijn eentje nam hij het op tegen de Jumbo's. Tevergeefs, want 5 kilometer voor de top werd de Belg ingerekend. Waarom niet proberen mee te strijden om de dagzege? Zijn doel, punten verzamelen voor de bergtrui, was wel geslaagd. Ayuso moest even later ook lossen door het hoge tempo van Bahrein. Ja, je leest het goed. Jumbo-Visma werd in een zetel naar de top gebracht. In de finale ging Roglic er vandoor met Vingegaard in zijn wiel. Roglic mocht de etappe winnen. Na de etappe meer vragen dan antwoorden. Riep de Deen de gedemarreerde Sloveen tot de orde? Hield Vingegaard zich in?  Kuss eindigde als derde en behield het rood. 

De Jumbo-Visma leiding hield vol dat de drie om de zege mogen vechten. Maar in de etappe was te zien dat ze - of Vingegaard alleen? - hadden afgesproken Kuss niet uit het rood te rijden, tenzij hij zelf moest lossen. In een interview na de Angliru-etappe nam Kuss wel in woorden afscheid van zijn rode trui. Vreemd want hij moet toch gezien hebben dat Vingegaard en een op zijn tong bijtende Roglic zich in hadden gehouden. 'Ik zou graag willen dat Kuss de rode trui behoudt', zei Vingegaard na de etappe.

Ook in de laatste bergetappe - vijf gecategoriseerde cols! - kregen de renners het voor hun kiezen. Op de laatste col,  la Cruz de Linares - 8,3 kilometer á 8,6% die twee keer beklommen zou worden werd het rood van Kuss niet meer bedreigd door zijn kopmannen. Roglic en Vingegaard ontpopten zich als superknechten. Misschien konden ze wel beter..maar de gunfactor voor Kuss was te groot. Roglic en Vingegaard - de beste renners - schikten zich, volgens stalorders, in een rol als superknecht. 

Bijna 10 minuten (!) daarvoor kwam kanonskogel Evenepoel als winnaar binnen. Hij was al vroeg in de ontsnapping mee om zijn bergtrui veilig te stellen. Maar ook om zijn gekwetste ego te herstellen. Zal Lefevere nog eens achter zijn oor krabben om een ronde-ploeg om hem te bouwen? Toch liet hij in deze Vuelta weer zien hoe uitzonderlijk - drie etappezeges op de brommer - hij is. Maar zelfs Evenepoel is een mens. 

Onze Wout - de Nederlandse Sepp Kuss van 10 jaar geleden - won de voorlaatste 'klassieke' etappe met een veel klimmetjes - 10 gecategoriseerd - van de derde categorie. Hij won slim de sprint voor Evenepoel uit de overgebleven kopgroep.

Wat een merkwaardige grote ronde was dit. Nog nooit streden er drie renners van dezelfde ploeg voor de winst. Het leek of ze mochten strijden om de zege, maar stiekem werd er toch een 'deal' - Kuss wint de Vuelta - gesloten. Dat de Amerikaan de Vuelta wint is ook beter voor de 'likeability' van Jumbo-Visma. Iedereen - publieke opinie en het peloton - ziet de 'nice guy' graag winnen. Ook is het goed voor Het 'boring machine' imago van Vingegaard. Als Vingegaard had gewonnen dan was Roglic helemaal not amused. Primoz had nu al gezegd, 'I have my own thoughts' over de beslissing dat Kuss de Vuelta mag winnen. Ik zie persoonlijk wel graag in topsport dat de beste wint. Of Kuss dat was waag ik te betwijfelen. Veelzeggend was dat bij het spelen van het Amerikaans volkslied Roglic en Vingegaard bij Kuss op het hoogste podium stonden.

We zullen op de docu van Amazon - voorjaar 2024 - moeten wachten wat er achter de schermen heeft afgespeeld. Wat waren de stalorders en was iedereen het daar mee eens? Roglic 'had his own thoughts' na de laatste bergetappe..

Zou jij een zege in een grote ronde kado doen? 

Ab+

Wie van de drie?

In de Koninginnenrit naar de Tourmalet was de Vuelta met nog 89 kilometer te gaan naar de klote voor topfavoriet Evenepoel. Hij stond op de eerste col van de dag, d'Aubisque, al geparkeerd terwijl Jumbo fluitend naar boven reed. Dat de Belg hier al zou kraken had niemand verwacht. Is hij toch meer een eendagskoers-renner dan een ronderenner? De Belg verloor uiteindelijk 27 minuten (!) terwijl Vingegaard de dagzege binnen harkte. Roglic en Kuss kwamen op een halve minuut binnen, met vlak daarachter Ayuso, de Spaanse hoop. 

Maar de gedesillusioneerde Belg liet zich ondanks de onverklaarbare inzinking niet kennen. De volgende etappe met 4600(!) hoogtemeters vloog hij er vol in richting Puerto de Belagua. In de afdaling van de eerste klim Hourcère ontsnapte hij samen met Bardet. Jumbo-Visma bleef zitten. Op de laatste klim van de dag, begin beetje steil daarna drie kilometer naar de finish praktisch vlak, reed Evenepoel uiteindelijk  de Fransman in de vernieling. Terechte winnaar als je 120 van de 150 kilometer op kop hebt gereden! Bij de favorieten - drie Jumbo's en Ayuso - gebeurde er niks. 

In week drie van een grote ronde worden - normaal gesproken - de prijzen verdeeld. Maar deze zijn al verdeeld. De rode trui is 99% voor een Jumbo-Visma renner. Maar wie? Hoogstwaarschijnlijk blijft meesterknecht Kuss in de rode trui. Of het moet wel heel raar lopen. Of gooit Roglic toch nog de knuppel in het hoenderhok? Hij heeft zich immers als enige van de Jumbo-drie maandenlang eenzaam op een berg voorbereid op de Vuelta. Het blijft topsport. De beste behoort toch te winnen? Maar ik ben bang dat Jumbo-Visma hun slogan #samenwinnen in de praktijk gaat brengen. Ik denk niet dat ze elkaar eraf mogen rijden van de Jumbo-Visma leiding. Wie wordt de Vuelta-zege binnen de ploeg het meest gegund? Heeft Kuss niet jarenlang zijn ballen voor Roglic en Vingegaard eraf gereden? Hoeveel euro's kost trouwens de zege van Kuss Jumbo-Visma extra? 

En mocht er eentje onverhoopt een slechte dag hebben in de derde week schuiven de anderen gewoon een plaatsje op naar boven. Een ongekende luxe die zich nog  nooit in de wielergeschiedenis van grote rondes heeft voorgedaan. 

Kunnen de drie in de derde week nog bedreigd worden? Evenepoel staat -  hopeloos - na zijn inzinking op ruim 20 minuten. Alleen Ayuso kan de hegemonie van Jumbo-Visma mannen nog doorbreken. 

Er staan de renners in de derde week nog twee echte bergetappes te wachten. Woensdag staat de monsterlijke Angliru op het menu en ook donderdag is het klimmen geblazen. Dan moet 4600 hoogtemeters overwonnen worden met finish op Puerto de la Cruz de Limares. Dan zal ook de winnaar van de Vuelta 2023 bekend zijn. Of wordt het toch nog hommeles bij Jumbo-Visma? Wie van de drie?

Ab+