#samenwinnen

Sepp Kuss, de superknecht van Jumbo-Visma heeft de Vuelta van 2023 gewonnen. Jumbo-Visma hinkte op twee gedachten in de laatste week maar besloot na veel media-gezeik de rode trui om de schouders van Amerikaan Kuss te houden. Met de winst van de Vuelta voltooit Jumbo een unieke trilogie. Jumbo-Visma wint in één jaar alle drie de grote rondes. Ook nog met drie verschillende renners. Kuss is de eerste meesterknecht in de geschiedenis van het wielrennen die een grote ronde wint.

Alles wees er in het begin van de derde week nog op dat de Jumbo-Visma onderling de strijd mochten aangaan. Ook wekte de suprematie van de Jumbo's de nodige irritatie op. Ex-wielrenner Pineau Jumbo-Visma beschuldigde van mechanische doping. De versnelling van op de Tourmalet kon niet zonder motortje. 

In de 16e etappe naar het bergdorpje Bejes - stukken van 15% - demarreerde Vingegaard 3,5 kilometer onder de top. Hij werd blijkbaar bij Jumbo-Visma afgelopen dinsdag nog gezien als de beste troef gezien om de Vuelta te winnen. De Deen pakte één minuut op zijn (Jumbo-Visma) concurrenten en naderde Kuss op 8 seconden. Was dit afgesproken werk? De mondiale pers viel over Jumbo-Visma heen waarom Vingegaard zoveel tijd had gepakt op Kuss. Oeps, dacht de Deen die maar moeilijk in slaap kwam die nacht op zijn hotelkamer in Asturias. Superknecht Kuss heeft jarenlang zijn ballen voor mij (en Roglic) eraf gedraaid.

De dag daarop stond de monsterlijke Angliru op het menu. Op de mistige Angliru, het beest van Asturië, zou het verschil worden gemaakt. Wie van de drie? 

Maar Evenepoel had andere plannen. In zijn eentje nam hij het op tegen de Jumbo's. Tevergeefs, want 5 kilometer voor de top werd de Belg ingerekend. Waarom niet proberen mee te strijden om de dagzege? Zijn doel, punten verzamelen voor de bergtrui, was wel geslaagd. Ayuso moest even later ook lossen door het hoge tempo van Bahrein. Ja, je leest het goed. Jumbo-Visma werd in een zetel naar de top gebracht. In de finale ging Roglic er vandoor met Vingegaard in zijn wiel. Roglic mocht de etappe winnen. Na de etappe meer vragen dan antwoorden. Riep de Deen de gedemarreerde Sloveen tot de orde? Hield Vingegaard zich in?  Kuss eindigde als derde en behield het rood. 

De Jumbo-Visma leiding hield vol dat de drie om de zege mogen vechten. Maar in de etappe was te zien dat ze - of Vingegaard alleen? - hadden afgesproken Kuss niet uit het rood te rijden, tenzij hij zelf moest lossen. In een interview na de Angliru-etappe nam Kuss wel in woorden afscheid van zijn rode trui. Vreemd want hij moet toch gezien hebben dat Vingegaard en een op zijn tong bijtende Roglic zich in hadden gehouden. 'Ik zou graag willen dat Kuss de rode trui behoudt', zei Vingegaard na de etappe.

Ook in de laatste bergetappe - vijf gecategoriseerde cols! - kregen de renners het voor hun kiezen. Op de laatste col,  la Cruz de Linares - 8,3 kilometer á 8,6% die twee keer beklommen zou worden werd het rood van Kuss niet meer bedreigd door zijn kopmannen. Roglic en Vingegaard ontpopten zich als superknechten. Misschien konden ze wel beter..maar de gunfactor voor Kuss was te groot. Roglic en Vingegaard - de beste renners - schikten zich, volgens stalorders, in een rol als superknecht. 

Bijna 10 minuten (!) daarvoor kwam kanonskogel Evenepoel als winnaar binnen. Hij was al vroeg in de ontsnapping mee om zijn bergtrui veilig te stellen. Maar ook om zijn gekwetste ego te herstellen. Zal Lefevere nog eens achter zijn oor krabben om een ronde-ploeg om hem te bouwen? Toch liet hij in deze Vuelta weer zien hoe uitzonderlijk - drie etappezeges op de brommer - hij is. Maar zelfs Evenepoel is een mens. 

Onze Wout - de Nederlandse Sepp Kuss van 10 jaar geleden - won de voorlaatste 'klassieke' etappe met een veel klimmetjes - 10 gecategoriseerd - van de derde categorie. Hij won slim de sprint voor Evenepoel uit de overgebleven kopgroep.

Wat een merkwaardige grote ronde was dit. Nog nooit streden er drie renners van dezelfde ploeg voor de winst. Het leek of ze mochten strijden om de zege, maar stiekem werd er toch een 'deal' - Kuss wint de Vuelta - gesloten. Dat de Amerikaan de Vuelta wint is ook beter voor de 'likeability' van Jumbo-Visma. Iedereen - publieke opinie en het peloton - ziet de 'nice guy' graag winnen. Ook is het goed voor Het 'boring machine' imago van Vingegaard. Als Vingegaard had gewonnen dan was Roglic helemaal not amused. Primoz had nu al gezegd, 'I have my own thoughts' over de beslissing dat Kuss de Vuelta mag winnen. Ik zie persoonlijk wel graag in topsport dat de beste wint. Of Kuss dat was waag ik te betwijfelen. Veelzeggend was dat bij het spelen van het Amerikaans volkslied Roglic en Vingegaard bij Kuss op het hoogste podium stonden.

We zullen op de docu van Amazon - voorjaar 2024 - moeten wachten wat er achter de schermen heeft afgespeeld. Wat waren de stalorders en was iedereen het daar mee eens? Roglic 'had his own thoughts' na de laatste bergetappe..

Zou jij een zege in een grote ronde kado doen? 

Ab+

Wie van de drie?

In de Koninginnenrit naar de Tourmalet was de Vuelta met nog 89 kilometer te gaan naar de klote voor topfavoriet Evenepoel. Hij stond op de eerste col van de dag, d'Aubisque, al geparkeerd terwijl Jumbo fluitend naar boven reed. Dat de Belg hier al zou kraken had niemand verwacht. Is hij toch meer een eendagskoers-renner dan een ronderenner? De Belg verloor uiteindelijk 27 minuten (!) terwijl Vingegaard de dagzege binnen harkte. Roglic en Kuss kwamen op een halve minuut binnen, met vlak daarachter Ayuso, de Spaanse hoop. 

Maar de gedesillusioneerde Belg liet zich ondanks de onverklaarbare inzinking niet kennen. De volgende etappe met 4600(!) hoogtemeters vloog hij er vol in richting Puerto de Belagua. In de afdaling van de eerste klim Hourcère ontsnapte hij samen met Bardet. Jumbo-Visma bleef zitten. Op de laatste klim van de dag, begin beetje steil daarna drie kilometer naar de finish praktisch vlak, reed Evenepoel uiteindelijk  de Fransman in de vernieling. Terechte winnaar als je 120 van de 150 kilometer op kop hebt gereden! Bij de favorieten - drie Jumbo's en Ayuso - gebeurde er niks. 

In week drie van een grote ronde worden - normaal gesproken - de prijzen verdeeld. Maar deze zijn al verdeeld. De rode trui is 99% voor een Jumbo-Visma renner. Maar wie? Hoogstwaarschijnlijk blijft meesterknecht Kuss in de rode trui. Of het moet wel heel raar lopen. Of gooit Roglic toch nog de knuppel in het hoenderhok? Hij heeft zich immers als enige van de Jumbo-drie maandenlang eenzaam op een berg voorbereid op de Vuelta. Het blijft topsport. De beste behoort toch te winnen? Maar ik ben bang dat Jumbo-Visma hun slogan #samenwinnen in de praktijk gaat brengen. Ik denk niet dat ze elkaar eraf mogen rijden van de Jumbo-Visma leiding. Wie wordt de Vuelta-zege binnen de ploeg het meest gegund? Heeft Kuss niet jarenlang zijn ballen voor Roglic en Vingegaard eraf gereden? Hoeveel euro's kost trouwens de zege van Kuss Jumbo-Visma extra? 

En mocht er eentje onverhoopt een slechte dag hebben in de derde week schuiven de anderen gewoon een plaatsje op naar boven. Een ongekende luxe die zich nog  nooit in de wielergeschiedenis van grote rondes heeft voorgedaan. 

Kunnen de drie in de derde week nog bedreigd worden? Evenepoel staat -  hopeloos - na zijn inzinking op ruim 20 minuten. Alleen Ayuso kan de hegemonie van Jumbo-Visma mannen nog doorbreken. 

Er staan de renners in de derde week nog twee echte bergetappes te wachten. Woensdag staat de monsterlijke Angliru op het menu en ook donderdag is het klimmen geblazen. Dan moet 4600 hoogtemeters overwonnen worden met finish op Puerto de la Cruz de Limares. Dan zal ook de winnaar van de Vuelta 2023 bekend zijn. Of wordt het toch nog hommeles bij Jumbo-Visma? Wie van de drie?

Ab+

Meesterknecht Kuss

Kuss , de meesterknecht van Jumbo-Visma staat ook na de vlakke tijdrit in Valladolid verrassend aan de leiding in de Vuelta. Kan hij de Vuelta winnen? Of moet hij toch knechten voor kopman Roglic? 

In etappe 6 was de Amerikaan meegeslopen met een omvangrijke kopgroep en won de bergetappe naar Pico del Buitre. Ook Roglic en Vingegaard deden op de Pico del Buitre goede zaken. Evenepoel kon de Jumbo-Visma kopmannen en de rest van de favorieten niet volgen en verloor ruim een halve minuut. 

Afgelopen dinsdag was het de dag van de enige individuele tijdrit in de Vuelta. Evenepoel had deze dag rood omcirkeld in zijn agenda. Op zijn specialisme moest hij tijd pakken op zijn concurrenten. In zijn wereldkampioentrui reed hij een goede tijdrit over het vlakke parcours van 25,8 kilometer rond Valladolid. Maar Ganna nam revanche van het verloren WK tijdrijden op Evenepoel en won met een gemiddelde van 56 km/u. Evenepoel pakt wel tijd op concurrent Roglic (20 seconden) en Vingegaard (1 minuut). 

Kuss die waarschijnlijk voor de eerste keer vol moest gaan in een tijdrit behield de rode leiderstrui met ruim een minuut voorsprong op Evenepoel. Ayuso gaf bijna een minuut toe op Evenepoel.

In het GC staat Evenepoel een halve minuut voor op Roglic. Kuss gaat zoals het er nu uitziet mee doen voor een Vuelta zege. Of moet / wil de meesterknecht toch zijn kopman Roglic aan de winst helpen? We gaan het komende week al zien wanneer de renners vrijdag al over de Tourmalet moeten en zaterdag gaan klimmen naar skioord Larra Balagua. En  wat kan outsider Ayuso? Plezier.

Ab+

Spaans benauwd

De moeder van de Spaanse voetbalvoorzitter Rubiales was in hongerstaking gegaan. Haar prinsje had de Spaanse voetbalster Jennifer Hermoso na het behalen van de wereldtitel ongevraagd vol op haar mond gekust. Of zoals in Rubiales zijn wereld, vol op de bek gepakt. Hermoso kon geen kant op bij de innige omhelzing van de dolenthousiaste bondsvoorzitter. 

Het leidde tot felle kritiek en polarisatie - waar heb ik dat woord vaker gehoord? Het ene kamp vond de wereldwijde ophef overdreven, het andere kamp vond dat het nu eens afgelopen moest zijn met het seksisme en machogedrag. De waarheid zal, zoals altijd, ergens in het midden liggen. 

Duidelijk is wel dat Rubiales zijn plaats had moeten weten als bondsvoorzitter. In plaats daarvan gedroeg hij zich als een enthousiaste voetbalfan die zijn handjes niet kon thuishouden.

In plaats van direct oprecht - kan hij dat? - spijt te betuigen bagatelliseerde de narcist het incident en denkt er niet aan om zelf op te stappen als hoogste baas van het Spaanse voetbal. Als hij zijn grote ego direkt aan de kant had geschoven hadden de voetbaldames kunnen genieten van hun glorieuze wereldtitel. Het damesvoetbal maakt in korte tijd grote stappen. Sommige dames hebben meer technisch vermogen in hun linkerteen dan het vreemdelingen legioen van Ajax.

Maar zijn narcistische reactie was koren op de molen van veel vrouwenorganisaties die zich beklagen over de nog altijd aanwezige macho-cultuur in Spanje. Ook was het de druppel die de emmer deed overlopen over de misstanden - o.a. seksisme - in het huidige Spaanse vrouwenvoetbal en in de (Spaanse) samenleving. Misschien is die wereldtitel - lees kus - nog ergens goed voor geweest.

De inmiddels opgenomen moeder had zoonlief Rubiales opgevoed als een prinsje. De jonge Rubiales hoefde onder moeders vleugels nooit om te gaan met teleurstellingen en frustraties. Zijn moeder nam alle obstakels weg om risico's in het verdere leven te mijden. Ook mocht de kleine Rubiales doen en laten wat hij wilde zonder dat zijn ouders hem corrigeerde.

Veel ouders maken tegenwoordig dezelfde fout. Ze bewijzen hier hun kind en de samenleving geen dienst mee. Ze groeien op als een narcist als Rubiales zonder zelfreflectie of hebben in het echte leven moeite met tegenslagen, omgangsvormen, tegenspraak of mensen met een andere mening. Ook beginnen ze als eerste te piepen als hun kind wordt 'aangepakt' door een leraar op school. 

De scholen zijn weer begonnen. Laat naast de kinderen de ouders ook eens plaatsnemen in de harde houten schoolbanken. 

Ab+

Chaotisch Spaans wielerweekend

Het eerste weekend van de Vuelta was een chaotisch weekend. De organisatie is bijna traditiegetrouw een zooitje wat resulteerde in een bizarre ploegentijdrit de eerste etappe. Ook het weer hielp niet mee. Tijdens de Gran Salida in Barcelona regende het pijpenstelen en daardoor viel de ploegentijdrit letterlijk in het water. Het had maanden niet geregend in de Catalaanse hoofdstad, maar met de Gran Salida ging de hemel open. In de stromende regen moesten de ploegen een parcours door de stad afleggen. De straten  waren zeiknat waardoor de ploegen behoedzaam moesten manoeuvreerden op het technische parcours. De 18 bochten langs de iconische plekken van de stad werden uiterst voorzichtig genomen. Het was vooral niet vallen geblazen de eerste etappe. Hoeveel risico zijn de ploegen met favorieten bereid te nemen? 

De jonge ploeg van DSM - vroeg gestart - met veel youngsters was het meest fortuinlijk. De Nederlanders ploeg won verrassend - in wisselende weersomstandigheden - de ploegentijdrit. De laatste ploegen onder andere Jumbo-Visma en Quickstep kwamen in de vallende duisternis (!) binnen. Lampjes op de peperdure tijdfietsjes waren geen overbodige luxe geweest. Jumbo-Visma verloor ongeveer een halve minuut na een lekke band van Vingegaard. Ook Evenepoel, net als alle favorieten, was not amused. Waarom niet eerder starten? Dan was het immers droog en licht…het blijft Spanje hé.

Ook de volgende etappe was spraakmakend.  Het weer was nog altijd belabberd. De hele finishstraat in Barcelona was weggeregend en/of weggewaaid. Het waterballet zorgde voor veel valpartijen. Het was chaos waar ook Roglic - zonder erg - viel op de spekgladde wegen. Op voortouw van de renners werd omwille van de veiligheid de tijd voor het klassement stopgezet 9 kilometer voor de finish. Op dat moment tekenden de klassementsrenners een wapenstilstand - Ayuso ook? - terwijl de waaghalzen op het natte wegdek voor de etappewinst gingen. Op de Montjuïc beklimming viel Andrea Kron van Lotto-Destiny aan en nam in de natte afdaling meer risico dan zijn achtervolgers en won de etappe. Overigens mocht Piccolo doodleuk na de etappe het rood aantrekken omdat hij nog in de kopgroep zat, 9 kilometer voor de finish.

Het sportieve hoogtepunt - nee, niet Max Verstappen - kwam echter uit Boedapest. De topatlete Femke Bol won in extremis de 4x400 meter op het WK Atletiek. Ze achterhaalde met een sensationeel eindschot in de laatste 40 meter de geparkeerde Jamaicaanse en Britse loopster en won glorieus het goud. Waar andere atleten de laatste 50 meter gaan harken blijft Bol technisch mooi lopen met haar lange benen. Ik was tot tranen geroerd in mijn mancave. Dat maakt sport zo prachtig.

De chaotische Vuelta ging maandag verder met de 3e etappe. Met twee beklimmingen in Andorra tegen de 2000 meter in de finale direct al een echte test voor de klassementsrenners. Op de slotklim naar Arinsal - 8,3 kilometer á 7,7% werd het een mooie strijd tussen de klassementsrenners. Evenepoel liet direct zijn goede vorm zien en won overtuigend de sprint van de favorieten. Om vervolgens tegen een vrouw aan te knallen na de finish…ja, je leest het goed. Niet op tijd geremd of toch weer Spaanse chaotische taferelen achter de finishlijn? Met een hoofdwond mocht de rete ambitieuze Belg wel het rood aantrekken. 

Ab+

De sportzomer eindigt met een wielerfiesta

Na het WK voetbal - de vrouwen maken reuze stappen - staat de laatste grote wielerronde op het programma. De Spaanse linksback Olga had overigens meer techniek in haar linkervoet en grinta dan heel Ajax. Zolang de vrouwen maar niet de walgelijke trucjes overnemen van hun mannelijke aanstellerige idioten. 

Daar hoeven we bij het wielrennen gelukkig niet bang voor te zijn. Aanstaande zaterdag staan de wielrenners aan de start van de Vuelta. De wielerhelden zullen in totaal 3134 kilometer in Espanã moeten overbruggen.  De line-up van de Vuelta is nog nooit zo indrukwekkend geweest. Evenepoel probeert na zijn gedwongen vertrek uit de Giro de Vuelta voor de tweede keer te winnen. De Belg neemt het op tegen Roglic die het kopmanschap verrassend gaat delen met tweevoudig Tourwinnaar Vingegaard. De ploeg wil namelijk geen enkel risico nemen met de jacht op een unicum in de wielerwereld, alle drie de grote rondes winnen in één seizoen.  Ook de nog piepjonge Spanjaard Ayuso van UAE maakt weer zijn opwachting. Na een goede ronde van Zwitserland - 2e en winnaar tijdrit - zijn de verwachtingen in Spanje hoog gespannen. Ook Almeida, Mas en Thomas gaan voor het podium in Madrid.

De Gran Salida vindt plaats in Barcelona waar wordt gestart met een ploegentijdrit door de stad en een etappe naar de stadsberg Montjuïc. De etappe daarop volgt al de eerste echte test voor de klassementsrenners, een rit die finisht in Andorra met een slotklim van 6,9 kilometer á 8,2%. Mijn stoute plannen om de Vuelta in Barcelona te bezoeken werden wreed verstoord door het gebrek aan tijd/zin bij vrienden en een Volvo reparatie.

Scherprechters in de Vuelta 2023 zijn, naast andere Pyreneeënreuzen, de Col de Tourmalet in de tweede week en de mythische El Angliru - 12,4 à 9,4% - in de derde week. Daarnaast zullen de parcoursbedenkers wel een paar Spaanse steile geitenpaadjes hebben gevonden om de renners te pijnigen. Of dat besteed is aan Evenepoel is af te wachten. Hij moet zich vooral concentreren op de enige - overwegend vlakke - tijdrit rond Valladolid als de Belg voor de tweede keer de ronde van Spanje wil winnen.

De Mol mag ook weer eens starten van Lidl-Trek in een grote ronde. Kan hij het nog tegen de youngsters? De andere Nederlandse hoop is Thymen Arensman die naast Thomas uit de vuile wind houden een goed klassement wil rijden. En wat kan criterium koning Poels nog?

Met de imposante startlijst en het uitdagende parcours belooft de Vuelta een wielerfeestje te worden. Vamos!

Ab+

CAPITAL MVDP

Het was een atypisch WK parcours in Schotland. Een aanloop van rond de 120 km - één klimmetje, de Crow Road - en vervolgens 10 rondjes à 14,3 kilometer in het centrum van Glasgow. Een veredelde kermiskoers als WK, het is weer eens wat anders. 

De kermiskoers was in totaal 271 kilometer lang, eenmaal in Glasgow ongekend bochtig - 39 per ronde! - met per ronde een aantal venijnige korte klimmetjes. Op het lijf geschreven van Mathieu van der Poel zou je zeggen. Vorig jaar tijdens het WK stapte de wielerheld na één vluchtheuvel af. In de nacht voor het WK werd hij opgepakt door de Australische politie op verdenking van het molesteren van een paar luidruchtige meisjes op zijn hotelgang. In 2019 stond ik langs de kant in Harrogate toen Mathieu in een uitstekende positie de hongerklop kreeg. In Leuven (2021) moest ik in de bomvolle Moskesstraat met lede ogen aanzien dat Mathieu de benen niet had.

Maar Mathieu is niet de enige wereldtopper die het parcours zou moeten liggen. Pogacar, Pedersen of van Aert moeten de vele klimmetjes ook goed kunnen verteren. In het Belgische sterrenensemble is het altijd de vraag of de neuzen dezelfde kant op staan? Philipsen, van Aert en Evenepoel kunnen alle drie winnen maar kunnen ze ook in dienst rijden van..ja van wie eigenlijk? Wie is de kopman? In de ochtend voor de start zorgde de vader van Evenepoel nog voor een relletje in het Belgische kamp. Zoonlief moet volgens pa naar een grotere ploeg. Voor het geld en om de Tour te kunnen winnen.Blijft Evenepoel wel bij Lefevere?

Het WK begon eigenlijk pas toen de renners het stadsparcours opdraaiden na ruim 120 kilometer.  Het werd zoals vooraf voorspeld een slopende afvalrace. Op Montrose Street - 200m, max. 14,5% -  werd het peloton rondje voor rondje uitgedund. De Denen namen al vroeg het initiatief. Door het hoge tempo stond de achterdeur wagenwijd open. Door Alaphilippe en Asgreen kon al gauw een streep. De renners van het overgebleven elite groepje probeerden één voor één weg te komen. Evenepoel, van Aert, Pedersen en Bettiol. Van der Poel testte zijn benen twee keer en wist dat het goed zat. Voor de toeschouwers - in Glasgow en voor de tv - was het een wielerfeestje. Draaien, keren en optrekken, een loodzware magistrale heuvelachtige kermiskoers. De Italiaan Bettiol sloop 45 kilometer voor de finish weg bij de 'Feeding zone'. Maar werd achterhaald door MVDP, van Aert, Pogacar en Pedersen die zich van de rest hadden losgemaakt. Op dat zelfde moment plaatste Mathieu zijn beslissende demarrage en reed iedereen uit het wiel op één van de korte klimmetje. MVDP kon blijven staan tot de top van het klimmetje terwijl de rest moest gaan zitten. Al snel pakte hij 100, 200 meter. Op Sporza vielen José en Karl stil. Wie pakt de ontketende van der Poel terug? Wie kan het nog na ruim 260 kilometer? Toen ze naar elkaar begonnen te kijken was het gedaan. 

Na Milaan-Sanremo en Parijs-Roubaix pakte onze wielerheld na een fenomenale solo van 22 kilometer de wereldtitel. Hij had zelfs nog de tijd om onderuit te gaan (!) op het inmiddels kletsnatte parcours in Glasgow. Mathieu van der Poel, de Messi,  de Maradona, de Pele, de Cruijff, de Mbappe van het wielrennen. Wat een fenomeen, wat een heroïsche zege. 38 jaar na de wereldtitel van Joop Zoetemelk hebben we weer een wereldkampioen. En niet zomaar één. De beste Nederlandse wielrenner ooit.

Ab+